ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ... ΜΥΘΟ!

 

Ο μαφιόζος προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Τι μας λες, ρε; Ο πρεζάκιας δεν αποτελεί κοινωνικό σύνολο, ρωτάω και με το μπαρδόν. Κάποτε ήταν παράνομη η πορνεία και ο άλλος έχει ανάγκη να πάει με γυναίκα. Δεν είναι εξυπηρέτηση, κοινωνικού χαρακτήρος, το σχετικό σέρβις, ρωτάω και με το μπαρδόν.

Έχουμε πει ότι τα κράτη ξεκίνησαν από θέσεις συντηρητικές και σιγά-σιγά, με τους χρόνους και τους καιρούς, λάσκαραν τα λουριά. Πολύ καλά έκανε το κράτος, το άλφα και βήτα κράτος, που κάποτε δεν νομιμοποιούσε τον τζόγο. Ο άλλος, όμως, είναι άρρωστος, θέλει να παίξει.

Έρχεται, λοιπόν, η μαφία, που κατά κανόνα αναλαμβάνει τις μπίζνες εκείνες που έχουν παραδάκι στην παρανομία, και καλύπτει την ανάγκη του αλκοολικού, του τζογαδόρου, του ναρκομανή. Σα σήμερα το 1905, 15 Μαίου, ιδρύθηκε η πόλη με τα πιο μεγάλα καζίνο, όλα μαζί συγκεντρωμένα, στο Λας Βέγκας.

Η πόλη του τζόγου σε δυο λέξεις. Λας Βέγκας. Las Vegas strip. Μια λεωφόρος όπου σ’ αυτήν είναι όλα τα θηριώδη ξενοδοχεία – καζίνο. Και στη μέση του πουθενά. Ένας προορισμός για άρρωστους και ''χαζοπαίκτες''. Για χοντροπαίκτες και κυρίως για τα λιμά. Τους τουριστοπαίκτες του μισού δολαρίου. Κι αυτοί γεμίζουν το σακούλι της νόμιμης σήμερα επιχείρησης τυχερών παιχνιδιών. Την άχαστη μπίζνα. Αυτό είναι ο τζόγος. Κανένα κράτος δεν σκέφθηκε να στήσει σε μια ερημιά, εκεί στη Νεβάδα, μια πόλη αφιερωμένη στην θέα, στη ρουλέτα. Τη δουλειά την έκαναν οι Εβραίοι μαφιόζοι πρώτα και από κοντά ακολούθησαν οι ιταλιάνοι.

Η Νεβάδα και η Αριζόνα χρησιμοποιήθηκαν λες και ήταν χαβούζες από το Αμερικάνικο ομόσπονδο κράτος για να κάνει πολιτική διαπλοκής με τους μαφιόζους και τους ινδιάνους. Οι μαφιόζοι πήραν έρημο και γέννησαν τζόγο, ποτό και πουτάνες. Οι ινδιάνοι το κοκκινόχωμα και τα λασπόνερα του Γκραν Κάνυον και το έκαναν τον πρώτο τουριστικό προορισμό των ΗΠΑ. Εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο τα επισκέπτονται. Γιατί;

Θα πεις, κάνει ο άλλος μια τσάρκα προς τα 'κει, επειδή διαθέτει χλιδή, τζόγο, πουτάνες, σώου, τρελά πάρτυ, και το Γκραν Κάνυον στα πέντε βήματα. Όχι, κύριε. Δεν είναι μόνον αυτό. Το Λας Βέγκας διαθέτει ΜΥΘΟ. Εκεί είναι η διαφορά. Ο μύθος, κύριε. Αυτός που έχει δημιουργηθεί με μεγάλη επιμέλεια μέσα στα χρόνια. Τα τελευταία σαράντα δουλεύτηκαν οι λεπτομέρειες.

Τα θεματικά ξενοδοχεία δημιουργήθηκαν μετά από εξαντλητικές έρευνες των προτιμήσεων του κοινού. Το MGM έκανε μια μεγάλη γκέλα. Αρχικά είχε κτιστεί με στόμα λιονταριού, έτσι να είναι η κεντρική είσοδος. Διαπίστωσαν στην πορεία ότι οι Ασιάτες τουρίστες δεν το πλησίαζαν, και έψαξαν το γιατί. Επειδή γιαπωνέζοι, Κορεάτες και λοιποί σχιστομάτηδες το θεωρούν γρουσουζιά. Χωρίς δεύτερη σκέψη το ξενοδοχείο γκρεμίστηκε και ξανακτίστηκε.

Σημαντική λεπτομέρεια που γιγάντωσε το μύθο του Βέγκας και του έδωσε χολιγουντιανές διαστάσεις. «What happens in Vegas stays in Vegas». «Ό,τι συμβαίνει στο Βέγκας, μένει στο Βέγκας». Σίγουρα το έχετε ακούσει. Ασύλληπτη... σύλληψη από την τεράστια εμπορική επιτυχία Hangover, όπου το συγκεκριμένο σλόγκαν χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές. Αυτό που πιθανότατα δεν ξέρετε είναι ότι η πατρότητα της διάσημης φράσης - φετίχ ανήκει σε Έλληνα. Κάποιον Ελληνοαμερικάνο ονόματι Μπίλυ Βασιλειάδη. Μιλάμε για το απόλυτο σλόγκαν που έφερε δισεκατομμύρια δολάρια στην πόλη της «αμαρτίας». Η δύναμη των λέξεων στη συντήρηση ενός μύθου.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΩΒΡΑΚΟ