ΚΑΤΣΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ!

 

Παιχνίδια σαν το Γερμανία – Σουηδία 2 – 1 και το Κολομβία - Πολωνία 3 - 0 (φώτο) έχει ανάγκη το μουντιάλ για να δικαιολογεί την ύπαρξη του. Και μένα τι μ’ ενδιαφέρει αυτό; Έτσι κι αλλοιώς, με φυματικά ματσάκια, και χωρίς ματσάρες το μουντιάλ θα συνεχίσει να ‘ναι το Νο 1 παγκόσμιο show. Ούτε κι αυτό με κόφτει. Πράγματι, και 2 – 3 αγώνες μονάχα να μαγνητίσουν την προσοχή του πλανήτη, με αληθινά συναρπαστικό, φεστιβαλικό περιεχόμενο, το μουντιάλ έβγαλε τα λεφτά του. Ο τζογαδόρος έκανε ταμείο; Αυτό είναι το θέμα.

Ο τζογαδόρος αδιαφορεί για την ποιότητα του μουντιαλικού θεάματος. Στους όρχεις του. Να την κάνει, τι; Να πανηγυρίζει μπογιατισμένος στην εξέδρα, σαν καλός πατριώτης για την ομαδάρα. Σε παρακαλώ. Η σχέση του τζογαδόρου με το ποδοσφαιρικό έργο δεν είναι… ποδοσφαιρική. Είναι μόνο στοιχηματική. Που σημαίνει ότι δεν… ξελογιάζεται από τις ποδοσφαιρικές, αγωνιστικού τύπου αναλύσεις. Πώς να το πω διαφορετικά; Δεν μπαίνει στη λογική του παραλογισμού του ποδοσφαίρου. Αν το κάνει, τότε είναι σα να προσπαθεί να βρει την άκρη αφού προηγουμένως με τη θέληση του μπήκε σε λαβύρινθο.

Η Γερμανία κέρδισε με γκολ στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Αδιάφορο! Στέκομαι στο γεγονός, ότι αυτή πήρε το παιχνίδι. Εντελώς αδιάφορο αν το 2 – 1 έγινε στο 95φεύγα ή στο 53. Αν δεν δόθηκε πέναλτυ στην Σουηδία. Αν το αποτέλεσμα προήλθε με αυτογκόλ ή γκολάρα. Αν μια ομάδα έπαιξε με 10 ή 9 παίκτες, Όλα αυτά τα ξεχνάω. Γιατί η πόρνη μπίλια έκατσε στο ζερό κι όχι στο 32. Γιατί τράβηξε το κωλόχαρτο ο άλλος.

Η Γερμανία απογοήτευσε στο πρώτο ματς με Μεξικό. Και λέει ο άλλος ''Ποια Γερμανία;''. Ξεκινάει με Σουηδία και την στριμώχνει στο μισό του μισού γηπέδου. Και λέει ο δικός σου ''Ομαδάρα η Γερμανία, αυτή θα το σηκώσει''. Προηγείται η Σουηδία και η πρόβλεψη πάλι στην κωλοτούμπα: ''Σκυλιά οι Σουηδοί, κάνουν και ευκαιρίες, την πούτσισε η Γερμανία''.

Όχι, κύριε. Δεν πάει έτσι. Μην το παίζεις προπονητής, δημοσιογράφος, φίλαθλος. Τζογαδόρος είσαι, υποθέτω. Έχεις, άλλωστε, ποντάρει, αν πόνταρες, πριν ξεκινήσει το αγγουροπαίχνιδο. Και πως πάει; Πιάνουμε δυο σταθερές.

Πρώτον. Η αλήθεια όλη είναι… ένα γκολ. Φοβερά πράγματα, κύριε. Να, η υπέρτατη αλήθεια του στοιχήματος στη μπάλα. Που την τρώμε στη μάπα από καταβολής. Είσαι στην κόψη του ξυραφιού, δηλαδή στο πουτανόσογο το ένα γκολ. Αποκλείεται π.χ. η Γερμανία για ένα μονάχα γκολ, όπως και προκρίνεται, και την κούπα παίρνει, στο φινάλε.

Ένα γκολ, ρε. Το έβαλε; Πέρασε. Δεν το έβαλε το ένα γκολ, σκάει το μπροστινό λάστιχο.

Δεύτερον. Έχει τύχη ποτέ των ποτών με αντίπαλο την Γερμανία, να την κερδίσει 2 – 1 με ανατροπή, δηλαδή να χάνει 1 – 0 η Σουηδία ή η Πολωνία, η Σερβία ή η Κροατία, η Δανία ή η Ελβετία, η Πορτογαλία ή η όποια άλλη Β’ εθνικής ομάδα; Όχι, βέβαια. Κι αν συνέβη κάποτε, απλά και απλούστατα δεν το λαμβάνεις υπ’ όψιν ως γεγονός.

Η Γερμανία, όμως, επειδή είναι Γερμανία δεν αποκλείεις την περίπτωση να το γυρίσει το ματς αν της στραβώσει. Όχι γιατί παρουσιάζει καλύτερη ομάδα. Είπαμε. Το ποδόσφαιρο δεν το σκέπτεσαι… ποδοσφαιρικά. Ποτέ.

Διαβάστε ακόμα:

ΘΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ;