Ο ΠΑΟΚ ΣΕ ΠΟΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΤΗΣ ΡΟΥΛΕΤΑΣ ΠΟΝΤΑΡΕΙ

Ξεκάθαρα τα πράγματα. Παίρνει τις 63 στροφές από δεξιά προς τ’ αριστερά η μπίλια πάνω στο δίσκο που περιστρέφεται κι αυτός, αλλά από αριστερά προς τα δεξιά, και μετά από δευτερόλεπτα καταλήγει στο Νο 26. Ποιος το αποφάσισε; Ο κανένας. Ούτε ο τζογαδόρος, ούτε ο κρουπιέρης. Ούτε και η μπίλια. Κέρδισες γιατί έχεις μάρκα, μάρκες στο 26. Δεν είσαι τυχερός. Ούτε είναι άτυχος αυτός που δεν ποντάρισε στο 26. Τι είσαι; Τίποτα δεν είσαι. Αν πεις κέρδισα, το έπιασα, είσαι καταδικασμένος. Το ίδιο αν πεις πουτάνα μπίλια, δεν με ήθελε.

Ξανά η μπίλια στριφογυρίζει. Τι παίζεις; Το 26, βέβαια! Πάλι; Δεν κυνηγάς άλλο νούμερο. Αφού στην προηγούμενη μπιλιά έκατσε το 26, αυτό έχει τις περισσότερες πιθανότητες να ξανάρθει. Τι να παίξεις; Δεν θα κυνηγάς στην… τύχη άλλο νούμερο. Και επειδή είσαι ο απόλυτος ανύπαρκτος, ο έχων την απόλυτη αδυναμία να επηρεάσεις την… απόφαση της μπίλιας, και επειδή από κάπου θες να πιαστείς για τη …σωστή πρόβλεψη, ακολουθείς το λούκι. Ήρθε 26, τα ακουμπάς στο 26.

Κι αν κάνεις παιχνίδι, δεν παίζεις μονάχα ένα νούμερο, τότε βάζεις μάρκες και στο 28. 29, 31, 33 και 35. Τα μαύρα μεγάλα, αφού ήρθε 26. Ή βουαζέν του ζερό, δηλαδή τα νούμερα σε τόξο δεξιά και αριστερά του 26 στον τροχό. Ή την μεγάλη δωδεκάδα, αν είσαι της απλής τύχης. Ή τα μαύρα, ή τα ζυγά, ή τη μεσαία κολώνα. Γιατί το 26 είναι μαύρο, ζυγό, μεσαία κολώνα, βουαζέν.

Το λούκι. Παίζεις για να ξέρεις γιατί χάνεις, γιατί κερδίζεις. Ήρθε 26, όχι μόνο δεν αποσύρεις τις μάρκες σου, αλλά φορτώνεις κι άλλες στο ίδιο νούμερο. Είπαμε. Δεν είπαμε; Παίρνεις από πίσω τη μπιλιά. Δεν κυνηγάς το χάος στο σύμπαν. Μια μαύρη τρύπα του διαστήματος, άσε τη δουλειά στη ΝΑΣΑ.

Πριν το ματς Μπενφίκα – ΠΑΟΚ έγραψα ξεκάθαρα ότι η πορτογαλική ομάδα είναι το φαβορί, αλλά τον πρώτο λόγο θα τον έχει η ελληνική. Γιατί; Αν ρωτάς γιατί, τότε τζάμπα έγραψα, τζάμπα διαβάζεις. Γιατί ακολουθώ το λούκι. Γιατί ο ΠΑΟΚ έχει ρέντα. Γιατί με Βασιλεία και Σπάρτακ, που αυτές ήταν φαβορί, ο ΠΑΟΚ πέρασε με τρεις νίκες και ένα ''Χ''. Τι, δηλαδή, θα αγνοήσω το λούκι; Στα τυφλά παίζω το 26.

Άσε να λένε ότι το 1 - 0 έγινε με αυστηρό πέναλτυ. Ότι η Μπενφίκα έπρεπε να κερδίσει 4 – 0, ότι ο ΠΑΟΚ στάθηκε τυχερός με το 1 – 1. Αυτά είναι για πέταμα. Δεν ασχολείσαι. Ο ΠΑΟΚ έχει πάρει φόρα κι εσύ από κοντά. Το λούκι, που λέμε. Και στη ρεβάνς της Τούμπας; Συνεχίζεται το λούκι, τελειώνει το λούκι. Όχι, το λούκι δεν τελειώνει. Απλά το ένα λούκι τελειώνει κάποτε κι αμέσως αρχίζει το κόντρα λούκι. Εκεί είναι χαμένος ο τζογαδόρος. Ποιο γαμημένο λούκι να ακολουθήσει. Το 26 είναι βουαζέν, το 27 είναι τιέρ, το 29 είναι ορφανό. Λούκι, αλλά ποιο λούκι να προτιμήσει ο τζογαδόρος που είναι αιχμάλωτος στο λούκι του παιχνιδιού;

Διαβάστε ακόμα:

ΦΑΒΟΡΙ Ο ΠΑΟΚ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ... ΑΕΚ!