ΤΗΣ ΑΕΚ ΤΗΝ ΠΕΡΟΝΗ ΟΤΑΝ ΤΡΑΒΗΞΑΝ
Η δουλειά έγινε σαν τα έργα. Το βράδυ ο πιστός υπηρέτης, αυτός που χρόνια ήταν στη δούλεψη του αφέντη, μπήκε αθόρυβα στο δωμάτιό του, χωρίς να τον πάρει μυρωδιά κανένας, και έρριξε δηλητήριο στο ποτήρι νερό του κοιμισμένου. Γερός άνθρωπος αυτός, κάθε δυο –τρεις ώρες ξυπνάει για κατούρημα, ρίχνει και λίγες σταγόνες νερό…
Το πρωί τέζα ο καμπούρης. Τι έγινε; Πρώτος και καλύτερος που έκλαιγε ο δολοφόνος του. Αυτό είναι το έργο που βλέπουμε στις οθόνες μας για την ΑΕΚ. Κλαίνε και οδύρονται και οι ένοχοι του θανατικού.
Όχι, δεν λέω ότι σκοπό είχαν να την σκοτώσουν την ΑΕΚ. Να την ρίξουν από τη μεγάλη κατηγορία. Ο καθένας έκανε το παιχνίδι του. Κι έτσι όπως έπαιζαν όλοι, μερικοί μερικοί όταν λέμε όλοι, η ζημιά ήρθε με τη βεβαιότητα που σκάει μια χειροβομβίδα όταν την απασφαλίσεις, όταν τραβήξεις την περόνη.
Διαβάστε ακόμα: