Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟΝ ΑΡΗ

Άρης είμαι, σου λέει. Όχι ακριβώς. Αρειανός, θες να πεις, ότι είσαι. Η ομάδα, ο Άρης δεν είναι αυτός που ξέραμε, ούτε αυτός που θέλουμε. Τον έφαγε η διαιτησία, το παρασκήνιο, το παρακράτος, το κράτος βέβαια, οι πράκτορες ξένων δυνάμεων.
 
Δεν φταίνε οι αρειανοί, οι οργανωμένοι, οι ανοργάνωτοι, η διοίκηση, η παραδιοίκηση. Όλοι αυτοί αγαπάνε την ομάδα. Και όπως λένε και οι ποιητές φθάνει και περισσεύει ο έρωτας.
 
Ξεκίνησε το πρωτάθλημα και βλέπουμε το φάντασμα του Άρη. Του αδικημένου Άρη. Του κυνηγημένου, βέβαια. Είπαμε. Το κακό το προκάλεσαν οι εχθροί του Άρη.
 
Δύο ματς, τα πρώτα, με Απόλλωνα και Καλλονή που προέρχονται από την Β’ εθνική. Δύο ήττες. Και το τρίτο, σε λίγες ώρες, στην Αθήνα, με… ποιον; Τον Ατρόμητο.
 
Με τα χέρια κάτω ο Ατρόμητος έχασε στα τελειώματα του πρωταθλήματος κι έτσι σώθηκε η αρειανάρα. Το απίθανο «2» κράτησε την ομάδα στην κατηγορία και τους αρειανούς με τα βλέφαρα κλειστά. Να μη βλέπουν την πραγματικότητα.
 
Ο εφιάλτης έχει σκεπάσει το στρατόπεδο και δεν φαίνεται με τίποτα να χαράζει το φως της ημέρας.

Διαβάστε ακόμα:

Τα ψυχοφάρμακα δεν κλείνουν τις πληγές στον Άρη