ΔΑΝΕΙΣΕ ΜΟΥ ΔΥΟ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΙ ΑΣΤΟ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ...

Νόμος άγραφος. Ο Ολυμπιακός είναι πάντα Ολυμπιακός. Δεν θα το δεις πουθενά γραμμένο, όμως είναι νόμος. Ο Πανιώνιος δεν θα γίνει ποτέ Παναθηναϊκός, ούτε ΠΑΟΚ θα γίνει ποτέ ο Μακεδονικός και ο Αγροτικός Αστέρας.

Είπαμε. Τι είπαμε; Ότι οι άγραφοι νόμοι είναι πιο ισχυροί από τους γραμένους, από τους ψηφισμένους, τους θεσπισμένους. Η ΑΕΚ θα είναι στον αιώνα ΑΕΚ είτε πέσει στο ερασιτεχνικό, είτε μεταναστεύσει σ’ άλλη ήπειρο. Είπαμε. Άγραφος νόμος.

Μιλάμε για τους δανεικούς παίκτες. Ήδη, σε προηγούμενο σημείωμα το πιάσαμε το θέμα εισαγωγικά. Και είπαμε ότι ο δανεισμός είναι απαραίτητος. Αναγκαίος. Και οφελεί και τις τρεις πλευρές. Τον ίδιον τον παίκτη που στη μικρότερη ομάδα θα έχει την ευκαιρία να παίζει. Την ομάδα του παίκτη που ένα περιουσιακό της στοιχείο ολοκληρώνεται παικτικά και μεγαλώνει την αγοραστική του αξία. Την ομάδα που δανείζεται τον παίκτη και έτσι ενισχύεται αγωνιστικά με ευνοϊκούς οικονομικούς όρους.

Και, όπως είπαμε, σύμφωνα με τους άγραφους νόμους, δεν διαταράσσεται η ισορροπία, ανάμεσα στις ομάδες. Η μεγάλη ομάδα θα είναι πάντα μεγάλη, η μικρή πάντα μικρή. Η μεσαία, μεσαία.

Αυτό, όμως, το σούπερ καθαρό νταραβέρι εύκολα μετατρέπεται σε ύποπτο. Πότε; Όταν ο δανείζων παίκτες πρόεδρος είναι βρωμιάρης. Κάνει κακό στο πρωτάθλημα. Δεν αγοράζει π.χ. παίκτες νεαρούς κάποιας αξίας επειδή τους έχει ανάγκη, αλλά για να τους πασάρει σε ΠΑΕ που προσφέρονται να λαμογιάρουν. «Μεγάλε, δώσε μου δυο δικούς σου παίκτες κι εγώ γίνομαι το γιουσουφάκι σου. Άστο επάνω μου. Θα περνάς ξεκούραστα από την έδρα μου κι εγώ θα κοπανάω όσο γίνεται τις ομάδες που δεν γουστάρεις».

Δεν είπα το περίεργο. Ο ισχυρός της πιάτσας, ο ιδιοκτήτης της μεγάλης ομάδας να δανείζει παίκτες για να έχει σε στυλ παραρτήματος «δικές» του ομάδες, αλλά να μη ξέρει, να μην έχει χρόνο να νταραβεριστεί «αποτελεσματικά» τις συμμαχίες του με τις ασθενέστερες ΠΑΕ.

Διαβάστε επίσης:

Δανεικοί ποδοσφαιριστές, το κλειδί να ανοίξεις παράρτημα