Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΟΦΗ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ

Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, ο άνθρωπος που βοηθούσε οικονομικά τον ΟΦΗ, ήταν ένας λεβέντης. Και δεν το λέω επειδή είναι πεθαμένος. Αυτή η λέξη φθάνει. Λεβέντης. Κι ένας λεβέντης δεν μπορούσε να μην έχει εγωϊσμό, περηφάνεια, αλλά και καλοσύνη. Αισθήματα.

Η υπερηφάνεια του Θόδωρου Βαρδινογιάννη, νεώτερου αδελφού, και από τον Γιώργο του Παναθηναϊκού, δεν του επέτρεπε να ζητήσει από τους ανθρώπους του στον ΟΦΗ να κάτσουν να χάσουν. Ούτε παίκτη ήθελε ο Θόδωρος να δίνει ο ΟΦΗ στον Παναθηναϊκό. Περίεργο, ε; Περιεργότατο. Απίστευτο κι όμως αληθινό.

Όλοι οι προπονητές του Παναθηναϊκού θέλανε τον Μαχλά. Πώς, όμως, ο καπετάν Γιώργης, αλλά και Βαρδής, ο αρχηγός της οικογένειας, να ζητούσαν τον παίκτη από τον...Θόδωρο; Ήξεραν τη θέση του. Γι’ αυτό απόφευγαν και να το συζητήσουν. Έτσι, αντί για Μαχλά, περιοριζόντουσαν στον Λαγωνικάκη από Πανιώνιο. Με τα πολλά δόθηκε και πολύ καθυστερημένα ο Νιόπλιας.

Όλη η Ελλάδα βοούσε πως παράρτημα του Παναθηναϊκού είναι ο ΟΦΗ του Θόδωρου Βαρδινογιάννη κι αυτός, το ουσιαστικά αφεντικό της κρητικής ομάδας, έκανε...νούμερα στην ομάδα της οικογένειας. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάποια παιχνίδια γίνονταν σκοτωμός στο γήπεδο κι ο Παναθηναϊκός έφτυνε αίμα να κερδίσει τον ΟΦΗ.

Γιατί ξηγιόταν έτσι ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης που απεβίωσε σα σήμερα 21 Σεπτεμβρίου, ανήμερα των βουλευτικών εκλογών το 1996; Ποιος να το πιστέψει. Το παλληκάρι έκανε την πλάκα του. Κι όμως, αυτή είναι η αλήθεια.

Διαβάστε ακόμα:

Το μετάλλιο του σκουπιδιάρη τού έδωσε το κόμμα