ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΤΑΝΕ ΕΞΩ
Κανονικά, ένας προπονητής που απολύεται στη μέση της σαιζόν, θα περίμενες να πει στη διοίκηση της ομάδας: «Είστε καραγκιόζηδες!». Και θα έχει δίκαιο.
Για σιγά, ρε. Με θέλετε προπονητή στην ομάδα και με κρίνετε από μια ήττα; Ακατανόητο. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που να μην χάνει. Ούτε υπάρχει δύναμη που να αποτρέπει την ήττα ακόμα και στην καλύτερη ομάδα του κόσμου.
Χωρίς ποδοσφαιρική λογική παίζει ο άσχετος πρόεδρος και το χειρώτερο δεν είναι η ασχετοσύνη του, είναι ο τυχοδιωκτισμός του μεγαλομετόχου. Τι κάνω τώρα, όχι τι κάνω με προοπτική, με σχεδιασμό. Δεν τα ξέρει αυτά τα πράγματα.
Ο δε προπονητής, δεν λέει «Είστε καραγκιόζηδες» στη διοίκηση που τον καθαρίζει μετά την ήττα διότι και αυτός έχει μπει στο νόημα. Και δεν θέλει να κλείσει την πόρτα της ομάδας στην οποία πιθανότατα στο μέλλον θα επανέλθει.
Διαβάστε ακόμα: