ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΑΚΛΑΦΤΟΙ

Αστεία εμπορική υπόθεση είναι το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Τι να το κάνεις το ταλέντο όταν η αγορά δεν το αξιολογεί. Ψίχουλα δίνουν οι χορηγοί για αυτή την ιστορία της Ευρωλίγκα, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει κατά καιρούς να ανέβει επίπεδο.

Το τοπ 16 και τοπ 46 να γίνει από έσοδα νάδα. Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία. Γιατί σήμερα μιλάμε για το τρίποντο του Σπανούλη; Γιατί ο Παναθηναϊκός είναι εξάστερος; Γιατί ο Ολυμπιακός είναι επίσης στην κορυφή; Διότι δυο οικογένειες την έχουν δει έτσι τη δουλειά.

Ξοδεύουν για τους δικούς τους λόγους, δεν τους εξετάζω, χρήματα χωρίς να τα παίρνουν πίσω. Περισσότερα στο παρελθόν, λιγώτερα τώρα. Ξοδεύουν, όμως, και πάντα το ταμείον είναι μείον.

Κάποια στιγμή οι δυο οικογένειες μπορεί να αποφασίσουν να την κοπανήσουν. Να τα παρατήσουν. Και τότε, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα πάνε άκλαφτοι. Δεν μιλάμε για μαγαζιά γωνία. Μαγαζί γωνία είναι αυτό που μπορείς να επενδύσεις. Και επένδυση σημαίνει βάζω τα λεφτά μου για φτιάξω κάτι που θα μου αποδώσει. Που θα αυγατίσει το κεφάλαιο. Θα ενισχύσω την επένδυσή μου, η εταιρεία θα αυξήσει την αξία μεταπώλησής της και πάει λέγοντας.

Δεν προδικάζω την καταστροφή. Ούτε αμφισβητώ το ταλέντο που δεδομένα έχει το ελληνικό μπάσκετ. Θα πρέπει, όμως, να ξέρουμε και που βρισκόμαστε. Τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι και δεν καταλαβαίνουμε πώς συνέβη. Εφόσον συμβεί δεν θα φταίει ο θεός, αλλά ο παράς.

Διαβάστε ακόμα:

Οταν η προσγείωση είναι ανώμαλη