ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟ ΣΤΟ ΟΥΕΜΠΛΕΥ

Χουντοκρατείτο το 1971 ο Παναθηναϊκός. Η Ιστορία, όμως, δεν κάνει χάρη σε κανένα χουντικό, και το όνομα του έτσι ή, αλλοιώς να συνδεθεί με τη μνημειώδη επιτυχία της πρόκρισης στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών. Μονάχα στα ονόματα των ποδοσφαιριστών θα υποκλιθεί η Ιστορία. Του τεράστιου Δομάζου, των Καμάρα και Σούρπη, Αντωνιάδη και Ελευθεράκη, Οικονομόπουλου και Γραμμού, Πιτυχούτη και Τομαρά, Βλάχου και Καψή.

Και, βέβαια, με τη χωρίς προηγούμενο θαυμαστή πορεία στην Ευρώπη εκείνη τη σαιζόν του Παναθηναϊκού έχει ταυτιστεί το όνομα του Φέρεντς Πούσκας. Του παγκόσμιου Ούγγρου που έγινε γνωστός και ως “καλπάζων συνταγματάρχης”.

Ένας διοικητικός είναι απαραίτητος σε μία ομάδα. Το ποδόσφαιρο, όμως, κουβάλαει το επικό, το ηρωικό, το ανατρεπτικό, το θεϊκό κι αυτό το στοιχείο το δίνουν οι ποδοσφαιριστές, μόνον οι ποδοσφαιριστές, κι αυτός που τους καθοδηγεί, τους εμπνέει, ο προπονητής τους.

Ό,τι καλύτερο ήταν αυτό που διέπραξε ο Παναθηναϊκός με τη δημιουργία στο γήπεδο της Λεωφόρου της προτομής του εμβληματικού Πούσκας. Μέγας ποδοσφαιριστής, ταλέντο σχολής του φυσικού ποδοσφαίρου, κι ένας άνθρωπος χρυσή καρδιά. Και στην παρέα, και στην προπόνηση ήταν ίδιος, ευχάριστος, πλακατζής. Άκακος εντελώς.

Κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια ο Πούσκας κοντά 40 χρονών και από την Ισπανία βρέθηκε στον Καναδά. Είχε ένα αποτυχημένο ξεκίνημα σαν προπονητής, όπως και σαν επιχειρηματίας, μια δουλειά με λουκάνικα. Από το πουθενά βρέθηκε στον Παναθηναϊκό, το καλοκαίρι του 1970 και με την πρώτη έγινε το θαύμα. Από το γήπεδο της Λεωφόρου που και τότε έμοιαζε με προσφυγικό κατάλλυμμα στον καθεδρικό ναό του ποδοσφαίρου, το Ουέμπλεϋ. Συνέβη σα σήμερα 2 Ιουνίου 1971, ημέρα που έπαιξε στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριων Ευρώπης, κόντρα στην υπερομάδα του Άγιαξ.

Διαβάστε ακόμα:

Το Ουέμπλεϋ πένθους ημέρα για τον Παναθηναϊκό