ΟΥΤΕ ΤΕΛΙΚΟΣ, ΟΥΤΕ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ

Μικρός τελικός. Όχι, κύριε. Ούτε μικρός είναι, ούτε τελικός. Ο τελικός είναι ένας. Όπως το κύπελλο που θα πάρει ο νικητής του μουντιάλ είναι ένα. Κακώς, κάκιστα το λένε ο μεγάλος τελικός. Αφού, όμως, βάζουν στο έργο και δεύτερο τελικό, τον «μικρό» τελικό, παίρνει έτσι το χαρακτηρισμό του «μεγάλου» ο κανονικός, ο πραγματικός τελικός.

Τελικός της παρηγοριάς, το λένε επίσης τον «μικρό» τελικό. Ανοησίες. Η ομάδα που χάνει την ευκαιρία του τελικού, του «μεγάλου» τελικού δεν θα την παρηγορήσει ο «μικρός» τελικός, ακόμα κι αν τον κερδίσει. Δεν λέει τίποτα η 3η θέση. Είναι αποτυχία, δεν είναι παρηγοριά.

Όσο για την Ολλανδία, βαρύ να το πεις, όμως έχει το νόημα της η κουβέντα. Ευτυχώς(!) που δεν προκρίθηκε στον τελικό. Πάλι να τον χάσει; Σε τρεις τελικούς έφθασε και δεν ήπιε νέκταρ. Το 1974, το 1978 και το 2010. Να φθάσει πάλι τελικό, το 2014, και να το ξαναχάσει; Άσε, καλύτερα να χάσει κι έναν «μικρό» τελικό.

Διαβάστε ακόμα:

Ο φαταουλισμός της εξέδρας