ΑΞΙΖΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

Ο μέσος ετήσθιος μισθός ποδοσφαιριστή που φοράει φανέλλα στην πρέμιερ λγηκ της Αγγλίας είναι ενάμισυ εκατομμύριο ευρώ. Πέφτει γύρω στις 45.000 κάθε εβδομάδα αν
υπολογίσεις τον εργάσιμο χρόνο όλη τη σαιζόν. Πολύ καλά λεφτά για έναν επαγγελματία. Μιλάμε, όμως, για ένα πρωτάθλημα υψηλού επιπέδου σε δεδομένα οικονομικά.

Απαγορεύονται οι συγκρίσεις με Ελλάδα, διότι άλλο κρίνω ένα πρωτάθλημα σ' αυτό ή, το άλλο επιχειρηματικό επίπεδο κι άλλο συγκρίνω Αγλλία μ' ένα πρωτάθλημα σαν το
ελληνικό που αδιαφορεί στην παραγωγή κερδών. Στις μπίζνες, ασφαλώς και στις ποδοσφαιρικές, ξεκινάς από τα κεφάλαια, τα χρήματα και δεν επενδύεις χωρίς σχεδιασμό και
στόχευση. Άσε την Ελλάδα, λοιπόν.

Μόνον από την τηλεόραση, τα δικαιώματα των αγώνων πρωταθλήματος βάσει του νέου τριετούς συμβολαίου είναι δύο δις ευρώ στη σούμα για τις 20 ομάδες κάθε χρόνο. Επειδή
δεν είναι το ίδιο το μερτικό σ' όλες τις ομάδες, να πούμε ότι ο μέσος όρος εσόδων για κάθε ΠΑΕ είναι 70-80 εκ. Κι όταν τον ρώτησαν τον Μουρίνιο αν αξίζει το αγγλικό
πρωτάθλημα τόσα πολλά λεφτά απάντησε μια μαλακία.

«Δεν ξέρω τι να σας πω...» είπε ο προπονητής της Τσέλσυ. Η σωστή απάντηση είναι άλλη. Δεν εξαρτώνται από την... «αξία» του σώου, όπως τέτοιο είναι και το ποδόσφαιρο,
τα έσοδά του, από εισιτήρια, χορηγίες, διαφημίσεις, τηλεόραση. Ασφαλώς κι ένα σώου, μια συναυλία, μια ταινία, ένα ματς ποδόσφαίρου αξίζει ή, δεν αξίζει. Έχει ποιότητα
ή, όχι. Άλλο αυτό.

Τα έσοδα εξαρτώνται από το πόσο αρέσει. Πόσο κόσμο τραβάει. «Αξίζει», λοιπόν, το αγγλικό πρωτάθλημα, έχει δύναμη εμπορική επειδή γεμίζει τα γήπεδα. Επειδή η πρέμιερ
ληγκ είναι ένα προϊόν που πουλάει.

Διαβάστε ακόμα:

Η δουλειά του κάθε παπάρα υπουργού