ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΚΑΤΣΟΥΡ ΚΑΙ ΟΙ ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΕΣ

Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας

Ποιος είναι ο Κατσουράνης; Ξέρω ότι ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Ολοι ξέρουν. Δεν έχει σημασία αν αυτό που ξέρει ο ένας είναι διαφορετικό από εκείνο που ξέρει ο άλλος. Σημασία έχει ότι όλοι κατηγορηματικά ξέρουν. Μέσα σε αυτούς και ο βρώμικος Χάρι που το παίζει σχεδόν μια τριανταετία μάγκας επειδή ευστόχησε σε μία ατάκα στο πέμπτο σίκουελ με τίτλο «Νεκρός στην πισίνα».

Μιλάμε για τη φράση που έχει ειπωθεί σχεδόν όσες φορές κι εκείνη η χοντρομαλακία του Λίνεκερ για τους Γερμανούς. Ο Κλιντ Ιστγουντ, ως βρώμικος Χάρι, στο «Dead pool» είχε πει το κλασικό πια: «Well, opinions are like assholes. Everybody has one». Βέβαια, για να το εμβαθύνουμε... κωλοτρυπίδα από κωλοτρυπίδα διαφέρει.

Θα ακούσεις πολλές και διαφορετικές απόψεις για τον Κατσουράνη. Ολοι έχουν άποψη, όπως είπε και ο κωλοτρυπιδάτος Χάρι. Οι περισσότεροι θα σου πουν ότι είναι αντιπαθής. Αλλωστε, όλοι θυμόμαστε ότι μέχρι γκρουπάκι στο facebook για να μην παίξει στο ματς με την Κόστα Ρίκα είχαν φτιάξει κάποιοι. Χιλιάδες like είχαν εκδηλώσει την στήριξή τους στο εγχείρημα.

Να πούμε και το άλλο για να είμαστε δίκαιοι. Κανείς δεν προσπάθησε να πωλήσει τον Κατσουράνη στο e-bay, όπως είχε κάνει οπαδός της Μίλαν με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Πού να ήξερε ο ροσονέρο τιφόζης ότι δυο χρόνια μετά ο ίδιος θα παρέμενε στην πίκρα να βλέπει την ομάδα του να χάνει από κάθε Σασουόλο και ο Αλεγκρι να παίρνει πρωτάθλημα με τη Γιουβέντους.

Ετσι κι εσύ κύριε μπαχαλάκη. Την πάτησες. Χωρίς Κατσουράνη συνέπεσε η κατρακύλα της εθνικής και τώρα, πες την αλήθεια, γουστάρεις να ξαναδείς Κατσουράνη στην ομάδα. Δεν το συζητάς ούτε με τον εαυτό σου, όμως παραδέξου το σε μένα. Δεν θα το πω σε κανέναν άλλο. Σου έλειψε ο Κατσούρ. Είναι ανθρώπινο. Εγώ είμαι οπαδός της κωλοτούμπας, δεν θα σε κατακρίνω. Λάτρεψα τη Νάντια Κομανέτσι στα μικράτα μου και στα μεσόκοπά μου τον Βασίλη Οικονόμου που έχει κάνει μεταγραφή σε όλα τα πολιτικά κόμματα από καταβολής ελληνικής δημοκρατίας.

Να σου πω κύριε τι εστί Κατσουράνης και γιατί τον θέλει ο Καραγκούνης στην ομάδα. Οι δυο τους χαρακτηρίζουν μια γενιά που πέτυχε. Γιατί; Επειδή είχε και ταλέντο και κωλοπαιδισμό και άγνοια κινδύνου και κωλοφαρδία. Να τα λέμε όλα τα χαρίσματα. Μετά το 2004 δε, προέκυψε ένας ιδιότυπος σταρχιδισμός όσον αφορά στις ήττες. Τι θέλω να πω. Στ’ αρχίδια τους, ρε!

Να το δώσω με παράδειγμα. Χάνουμε στο Euro του 2012 από την Τσεχία χωρίς να ακουμπήσουμε την μπάλα. Θυμάμαι ακόμα το διάδρομο που έδινε ο Χολέμπας στην πλευρά του σε κάθε αντίπαλο. Τι ευγενικό παιδί! «Μα παρακαλώ περάστε...». Πλερέζες όλοι από την εμφάνιση. Εκτός από τον Καραγκούνη, τον Κατσουράνη και δυο τρεις ακόμα. Αυτοί κάτσανε να δούνε το άλλο ματς, Πολωνία - Ρωσία. Μετά το τέλος του και βάση του αποτελέσματος η Ελλάδα ήθελε μια νίκη επί της Ρωσίας για να προκριθεί. Αυτό ήταν. Ελεγε ο Κατσούρ και ο Καραγκούν: «Ορίστε ρε μαλάκες θα κερδίσουμε και θα προκριθούμε. Στ` αρχίδια μας η εμφάνιση. Ποια Ρωσία;» Δεν κάνανε πλάκα. Το πιστεύανε. Τους χλευάζαμε. Το κάνανε. Πανηγυρίζαμε.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Καραγκούνης είπε στον Μαρκαριάν να καλέσει τον Κατσουράνη. Να βάλει λίγο από κωλοπαιδισμό, με σταρχιδισμό και πίστη για πρόκριση, στον άγουρο αχταρμά της νέας Εθνικής μπας και νοστιμήσει λίγο η κατάσταση. Δεν ξέρω αν θα πιάσει το κόλπο. Αν δεν πιάσει, το πολύ πολύ να ξαναμιλάμε για κωλοτρυπίδες!

Διαβάστε ακόμα:

Επρεπε να μας δείξει τα παπάρια του ο Ράμος