ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΠΛΑΤΙΝΙ ΚΑΤΑ ΜΠΛΑΤΕΡ

Πολιτικός είναι ο Μισέλ Πλατινί, επόμενο να μιλάει πολιτικά, όχι τεχνοκρατικά. Έτσι είναι. Και τεχνοκράτης να είναι κάποιος, όταν απευθύνεται στον κόσμο, όταν ζητάει τη ψήφο των άλλων, θα παραμυθιάζει. Με γλώσσα πολιτικάντικη. Ακόμα και τεχνοκράτες να είναι οι ψηφοφόροι, πάλι η επικοινωνία θα γίνει... πολιτικά. Με συνθηματολογία.

Πρόεδρος στην ΟΥΕΦΑ εκλέχτηκε πάλι ο Μιχαλάκης. Για τρίτη φορά, για τρίτη τετραετία, και πανίσχυρος, χωρίς αντίπαλο, ευρωπαιάρχης, είναι αναμενόμενο να κουνιέται στον αρχιμαφιόζο Μπλάτερ, τον πρόεδρο της ΦΙΦΑ που θέλει να ξαναβγεί. Να συνεχίσει να παραμένει το αφεντικό στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Με ποιο τρόπο;

Με εκλογές! Με δημοκρατικές διαδικασίες. Όπως εκλέγεται ο Πλατινί. Και στη δημοκρατία δεν παίζει ούτε η αξιοκρατία, ούτε η ηθικοκρατία. Νικάει ο πιο πονηρός. Ο παίκτης που ξέρει να κάνει τις καλύτερες μοιρασιές. Για να ελέγχει τη σακούλα.

Λέω ότι ο Πλατινί μιλάει πολιτικά διότι συνεχώς αναφέρεται στον πόλεμο της... διαφθοράς στο ποδόσφαιρο. Σπόντα καρφί για τον πρόεδρο της FIFA, τον Γιόζεφ Μπλάτερ. Ό, τι και να λένε, ο Πλατινί, ο καθένας για τον Ελβετοεβραίο Μπλάτερ έχουν δίκηο. Είναι αδιάφορο, όμως! Περισσότερο από τον αρχιμαφιόζο διεφθαρμένοι στην ποδοσφαιρική τους συνείδηση είναι οι ψηφοφόροι. Οι πρόεδροι των εθνικών ομοσπονδιών. Που ξέρουν πολύ καλύτερα από τον Πλατινί πόσο διεφθαρμένος είναι ο Μπλάτερ. Ο άνθρωπός τους, όμως.

Λόγω της δημοκρατικής διαδικασίας δύο δεκαετίες ο Μπλάτερ γαμεί και δέρνει. Η ισχύς του η λαμογιά των ψηφοφόρων του. Τι μας λέει ο Μιχαλάκης; Κι αυτός το ίδιο κάνει στην Ευρώπη. Δουλεύει πολιτικά. Δημοκρατικά. Το πρώτο, δηλαδή, που πάσχει είναι πως θα ικανοποιεί τα λαμόγια τους προέδρους των εθνικών ομοσπονδιών.

Διαβάστε ακόμα:

Το μεγάλο κόλπο της εθνικής και οι κωλοτρυπήδες