ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕΣΙ ΜΕ ΓΚΟΥΑΡΝΤΙΟΛΑ

Αυτά που κάνει στο γήπεδο ο Μέσι δεν μπορεί να τα... μιμηθεί κανένας άλλος ποδοσφαιριστής. Και δεν είναι υπερβολή να πεις ότι τα μαγικά του Αργεντινού με τη φανέλλα της Μπαρτσελώνα δεν μπορούσαν να τα κάνουν όλα και κάποιοι μυθικοί παικταράδες του παρελθόντος. Από μία άποψη, θα τολμήσω να υποστηρίξω ότι ο Μέσι, που μόνο φάτσα ποδοσφαιριστή δεν έχει, μοιάζει περισσότερο με γκαρσόνι σε πιάνο-μπαρ ή, με βοηθό χρηματιστή, είναι «αδικημένος». Σα να βλέπουμε ένα προϊόν ηλεκτρονικό στην διαστημική εποχή μας, ότι στο γήπεδο κινείται με τηλεκοντρόλ, όχι ότι είναι χαρισματικό, φυσικό ταλέντο.

Ο αληθινά μεγάλος, ο εντελώς ξεχωριστός ποδοσφαιριστής, και μιλάω για εκείνους της Ιστορίας, εκείνους της παλαιάς κοπής, όχι τους σύγχρονους, μύριζαν γειτονιά και με τα χρόνια επιδοτούνταν όλο και περισσότερο ο θρύλος τους. Το πέρασμα από τα γήπεδα του Μέσι, θα πάρει τη διάσταση του μύθου όταν πια θα κρεμάσει τα παπούτσια του. Όταν θα βλέπουμε, μετά από 20 και 30 χρόνια, πλάνα υψηλής ποδοσφαιρικής ποιότητας με πρωταγωνιστή τον Μέσι, και πόσο θα απέχουν απ' αυτόν οι αυριανοί σταρ. Η σύγκριση θα είναι κατά κράτος υπέρ του.

Χρωστάει κάτι, ρωτάω, ο Μέσι στον Πέπε Γκουαρντιόλα. Εγώ λέω «όχι», όπως λέω και «ναι». Η κουβέντα με αφορμή ότι απόψε οι δυο τους θα 'ναι αντίπαλοι, στο Μπάρτσα-Μπάγερν. Και είναι ανθρώπινο, ο ένας να θέλει να κερδίσει τον άλλον, όχι απλά επειδή είναι επαγγελματίες και ο καθένας παίζει για την ομάδα του. Η κόντρα τους, γιατί πράγματι υπάρχει «κόντρα», κι αυτό είναι ανθρώπινο, έχει κάτι βαθύτερο.

Με προπονητή τον Γκουαρντιόλα, μάλλον επί εποχής του Καταλανού στην Μπάρτσα, ο Μέσι έγινε η ντίβα με την αναμφισβήτητη υπεροχή έναντι κάθε άλλου ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Γιατί, όμως, να μη θαρρεί ο Αργεντινός ότι είναι αυτός που είναι, ότι έγινε αυτός που έγινε, χωρίς τη «συμβολή» του Γκουαρντιόλα.

Από την άλλη πως να παραγνωρίσεις το πόσο επηρέασε την εξέλιξη του Μέσι ο Γκουαρντιόλα, όταν ο προπονητής, ο κάθε προπονητής παίρνει επάνω του όλο το παιχνίδι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπως αυτό έχει εξελιχθεί. Κακά τα ψέματα. Και ο μέγιστος σολίστας θέλει να ακούσει τι έχει να του πει ο προπονητής του, όταν τον πιστεύει. Και ένας Κρόυφ, και ένας Μπεκενμπάουερ, κι ένας Μαραντόνα, γκραν σουξέ αρχιπαικταράδες μέσα στον αγώνα δεν παίζουν μόνοι τους, δεν είναι ξεκομένοι από τους συμπαίκτες του. Να, γιατί έτσι ή, αλλοιώς ο προπονητής δεν περνάει σε δεύτερη μοίρα.

«Δούλεψα με τον Μέσι που έβλεπα ότι μπορούσε να γίνει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, τελικά μαζύ του ένοιωθα ότι γινόμουν όλο και καλύτερος προπονητής» είχε πει ο Γκουαρντιόλα. Δεν δίνεις βάση σ' ό, τι λένε οι δυο τους. Δεν μιλιούνται οι δυο τους. Αν δεν υπάρχει αυτό που λέμε κόντρα, σίγουρα κυριαρχεί μια απόσταση, ένα κενό. Και η αναμέτρηση Μπαρτσελώνα-Μπάγερν θα τους απομακρύνει ακόμα περισσότερο, το πιθανότερο, χωρίς να αποκλειστεί το... αντίθετο.

Διαβάστε ακόμα:

Το παρασκήνιο για Φύσσα και Πίντο