ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ
Δεν μπορώ τους προπονητές με τις δικαιολογίες έτοιμες στο στόμα. Το γράφω με αφορμή όσα είπε ο Γιώργος Γεωργιάδης μετά το 0-0 με τον Αστέρα. Μια στιγμή. Δεν θα κρίνω τον Γεωργιάδη, διότι ο άνθρωπος δεν είναι προπονητής. Όπως είναι για κλωτσές οι προπονητές με τις δικαιολογίες, έτσι κι όσοι παριστάνουν τους κριτικούς και τα χώνουν σε «άσχετους».
Προπονητής είναι ο Γεωργιάδης, δεν λέω. Άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Όχι, όμως, αυτός που ανέλαβε την ευθύνη της ομάδας από την αρχή της σαιζόν. Άρα δεν έχει ευθύνη. Άρα δεν του καταλογίζεις ευθύνες. Πήρε την ομάδα μετά από απανωτές γκέλες. Ένα ναυάγιο σκέτο.
Το μόνο που αξίζει να πεις είναι ότι ο «προπονητής» του ΠΑΟΚ τα έχει χαμένα, όπως ακριβώς ο μεγαλομέτοχος. Ο μεν Σαββίδης, όμως, κάνει τις μαγκιές του, πουλάει νταηλίκι στους παίκτες, θα σας διώξω, θα φτιάξω μεγάλη ομάδα με το στόμα, με αέρα κοπανιστό διότι πλήρωσα την εφορία. Φαιδρότητες, δηλαδή. Ο δε Γεωργιάδης δεν ξέρει τι λέει.
Τραγουδιστής που κάνει φάλτσα είναι ο Γεωργιάδης ο φουκαράς. Ηθοποιός που έχει μπερδέψει τις ατάκες του στη σκηνή. Του δώσανε ένα παπόρι κτυπημένο, ραγισμένο να το βγάλει από τα ύφαλα. Τρέμουν τα χέρια του στο πηδάλιο. Ταραχή στο κεφάλι μέσα στου Γεωργιάδη. Μπερδεμένο είναι το παιδί. Πώς θα βοηθήσει την ομάδα, ούτε μάγος είναι, ούτε ταχυδακτυλουργός.
Διαβάστε ακόμα: