ΧΡΙΣΤΗΚΕ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΩΝ ΠΡΙΓΚΗΠΩΝ
Στο στάδιο Καραϊσκάκη το 1971 ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής ο Φρανθίσκο Χέντο (δεξιά κάτω κρατάει στα χέρια τη μπάλα) φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Στον τελικό του κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης που τον κέρδισε η λονδρέζικη Τσέλσυ, τότε μια μεσαία ομάδα του αγγλικού πρωταθλήματος. Όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι διεπίστωσαν ότι ο ακραίος κυνηγός της βασίλισσας δεν είχε χάσει την ταχύτητά του, μάλιστα κι όταν είχε τη μπάλα στον έλεγχό του.
Ο Χέντο, που υπήρξε και συμπαίκτης του Πούσκας στην Ρεάλ, ήταν παρών στον πρώτο τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης, στο Παρίσι, το 1956. Στην ίδια ενδεκάδα με τον Αλφρέντο ντι Στέφανο και τον μετέπειτα προπονητή της εθνικής Ισπανίας Μιγκέλ Μουνιόθ. Ήταν 13 Ιουνίου, σα σήμερα. Ήταν η αρχή της πορείας της καστιλιάνικης ομάδας να φθάσει να... αυτοχριστεί «βασίλισσα» της Ευρώπης. Έναν άτυπο τίτλο, έναν ανύπαρκτο θρόνο, που θα τον απωλέσει όταν κάποτε μία άλλη ομάδα φθάσει να κατακτήσει περισσσότερα τσάμπιονς ληγκ.
Για να φανταστούμε, πριν έξι δεκαετίες, το Παρκ ντε Πρενς (των πριγκήπων) των 38.239 εισιτηρίων, στον πρώτο μεγάλο τελικό, καθόλου πανηγυρικό και λουσάτο όπως σήμερα, με τα ποδοσφαιρικά κι όχι «αθλητικά» κορμιά των ποδοσφαιριστών, ουδείς έγχρωμος, της γαλλικής Σταντ ντε Ρενς και της Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ρενς έφθασε στον τελικό αποκλείοντας σε διπλούς αγώνες με 3-0 την σκωτσέζικη Χιμπέρνιαν και η Ρεάλ με 5-4 την ιταλική Μίλαν.
Το ποδόσφαιρο την πρώτη ουσιαστικά μεταπολεμική δεκαετία είναι ακόμα των ποδοσφαιριστών, όχι των προπονητών και των ντοπαριστών. Ούτε των χορηγών και των πολυεθνικών εταιρειών, της τηλεόρασης και του τζόγου. Είναι το ποδόσφαιρο των παικταράδων, που γεννήθηκαν στις αλάνες και στις φτωχογειτονιές αλλά και των πονηρών διοικητικών παραγόντων.
Στο πρώτο δεκάλεπτο η Ρενς προηγείται 2-0 με γκολ του Λεμπλώντ και του Τεμπλίντ. Ο Ντι Στεφάνο μειώνει στο 14 και ισοφαρίζει στο 30 ο Έκτωρ Ρίαλ. Ο μετέπειτα προπονητής της εθνικής Γαλλίας Μισέλ Ινταλγκώ κάνει το 3-2 στο 62 και μετά από πέντε λεπτά ισοφαρίζει ο Αλόνσο Ιρνάθ. Ένα ακόμα γκολ, στο 79, του Ρίαλ, δίνει την κούπα στην Ρεάλ με 4-3. Διαιτητής και δύο επόπτες Άγγλοι.
Ομαδάρα, μάλλον παικταράδες είχε η Ρεάλ, αλλά και με την αβάντα του «παρασκηνίου», πήρε σερί και τα τέσσερα(!) επόμενα κύπελλα πρωταθλητριών.
Διαβάστε ακόμα: