ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΠΡΥΖ
Βλέπαμε Παναθηναϊκό στην τηλεόραση και ξεχαστήκαμε, ρε, από τα χάλια μας. Κάτι είναι και αυτό, ρε. Να κυκλοφορείς σε μια χώρα πηδηγμένη, να μην αισθάνεσαι ασφάλεια στη τσέπη αλλά και στο μυαλό σου, μη σου στρίψει μ’ αυτά που συμβαίνουν, δηλαδή.
Βοήθησε το παιχνίδι στη Λεωφόρο να χάσουμε από τη σκέψη μας τα προβλήματά μας. Γίνεται το 0-1. Αμάν! Γκολάρα της Μπρυζ που κρατάει την μπάλλα, την αλλάζει, την κυκλοφορεί, με παίκτες ξεμαρκάριστους, απαιτητικούς. Και που με έναν ψηλέα χάνουν δεύτερο γκολ που δεν χάνεται.
Πέναλτυ από το πουθενά ο Παναθηναϊκός. Ανόητο πέναλτυ από πλευράς Μπρυζ. Και το χάνει ο Μπεργκ! Τι σου φτιάχνει το κωλοποδόσφαιρο. Κι αν δεν σε κερδίζει με το θέαμά του, σε αιχμαλωτίζει με το πώς εξελίσσεται το έργο. Μένει με 10 παίκτες ο Παναθηναϊκός, πριν το ημίχρονο!
Και τι λες; Πως η ομάδα, η Μπρυζ, που έχει καλύτερη ποιότητα, που έχει τις ευκαιρίες, που φθάνει εύκολα στην αντίπαλη περιοχή, τελικά φεύγει από το γήπεδο ηττημένη. Γίνεται; Όλα γίνονται στη μπάλλα.
Κουφό γκολ το 1-1. Μαλακίστηκε ο αμυντικός της Μπρυζ , νόμιζε ότι ο συνάδελφος τερματοφύλακας θα βγει να πιάσει το πουλί, δηλαδή τη μπάλλα, αλλά ο Μπεργκ το κάρφωσε με το κεφάλι.
Και δεύτερο πέναλτυ υπέρ του Παναθηναϊκού, που έδωσε την νίκη 2-1. Όλα αυτά που λες, που έγιναν στο γήπεδο, που τα είδαμε και ξεχαστήκαμε. Άγιο πράμα το ποδόσφαιρο.
Διαβάστε ακόμα: