ΜΙΑ... ΖΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ Ο ΠΟΓΙΕΤ

Τι θα κάνει αυτός ο Πογιέτ στην ΑΕΚ, με ρώτησε ο φίλος μου ο Φώντας, ο αεκτζής. Κι εγώ του έδωσα την πιο σωστή απάντηση με μια ερώτηση: «Τι θα κάνει η ΑΕΚ μ' αυτόν τον Πογιέτ;».

Προπονητή πήρε η ΑΕΚ, όχι μάγο. Και για να ξέρουμε τι λέμε η ΑΕΚ τον πήρε, όχι ο Ουρουγουανός πήρε την ΑΕΚ. Άρα, το παιχνίδι το κάνει και η ΑΕΚ μ' αυτόν προπονητή. Άρα, η δουλειά και η προκοπή από τη συνεργασία τους εξαρτάται και από την ΑΕΚ. Όχι μονάχα από τον νέο προπονητή.

Ο Πογιέτ, όπως ο κάθε προπονητής, στην ΑΕΚ και σε κάθε ομάδα, πιθανόν να πετύχει, όπως και να αποτύχει. Και σίγουρα η επιτυχία, η αποτυχία της συνεργασίας ομάδας και προπονητή να μην οφείλεται μόνον στον προπονητή. Όπως όχι μονάχα στην ομάδα.

Θεωρητικά όλα αυτά, θα πεις. Πραγματικά είναι και καθόλου θεωρητικά, θα σχολιάσω. Επειδή η δουλειά ενός προπονητή εξαρτάται από χίλια πράγματα μετρημένα ένα προς ένα, το τι ψάρια θα πιάσει μια ομάδα δεν επηρεάζεται αποκλειστικά από τον προπονητή.

Για να μην πούμε ότι η επιλογή ενός προπονητή είναι σκέτη... ζαριά. Πολύ περισσότερο όταν η ομάδα τα περιμένει όλα από τον προπονητή. Μιλάει η Ιστορία. Προπονητές από το πουθενά, με... τυχαία και συμπτωματική επιλογή, έγιναν μύθος σε μια ομάδα. Ταυτίστηκαν μαζύ της. Όπως προπονητές που τους διάλεξαν μετά από ηλεκτρονική έρευνα, με αξονική ακτινογραφία, αποδείχθηκαν πατάτες μπλουμ.

Τίποτα δεν μπορείς να πεις για τον Γουστάβο Πογιέτ. Ούτε το όνομα παίζει ρόλο, δηλαδή ότι αποτελεί προϋπόθεση επιτυχίας του, ούτε το βιογραφικό του. Τα ζάρια πέσανε στην κουβέρτα, λοιπόν. Το πως θα κάτσουν κανείς δεν ξέρει. Και ίσως ποτέ δεν θα το μάθουμε! Αυτή είναι η ατιμία του ποδοσφαίρου. Να φταίει κάτι άλλο, σε περίπτωση αποτυχίας, ο μόνος που δεν θα φταίει να είναι ο προπονητής, και να την πληρώσει μόνον αυτός. Να χρεωθεί μόνον αυτός την αποτυχία.

Διαβάστε ακόμα:

Την πάτησε γιατί τα έβαλε με τη μαύρη γάτα