ΤΟΤΗΣ, ΠΟΙΟΤΗΣ Γ@%&ΚΑΡΑΦΛΑ ΣΠΑΛΕΤΙ

Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας

Ο φίλος μου ο Νικόλας έχει το πιο μακρύ συρτάρι που κυκλοφορεί στην πιάτσα. Το ανοίγει και βρίσκει μεμιάς την κατάλληλη απάντηση σε όλα. Θυμάμαι που πηγαίναμε για σουβλάκια στον Λίγδη. «Λίγδης, ποσότης, ποιότης κι ακολουθεί ευκοιλιότης», δήλωσε ευθαρσώς όταν ο Λίγδης κόμπαζε για το διπλό τυλιχτό που τάιζε τον κοσμάκη.

Πέσανε τα τσιμέντα από το γέλιο. Το πρόβλημα ήταν πως ο Λίγδης μας έβαλε καραντίνα για ένα 20ήμερο. «Να γράψετε 100 φορές στο τετράδιο η τιμή τιμή δεν έχει και να έρθετε με τον κηδεμόνα σας μόλις γιομίσει ξανά το φεγγάρι», ούρλιαξε και μας έστειλε αδιάβαστους και αφάγωτους.

Το πρόβλημα ήταν πως εθισμένοι στη λίγδα του Λίγδη ζοριστήκαμε. Ασε που όταν έφτασε η ώρα να επιστρέψουμε στα πιτόγυρά του, αποκάλυψε την οψιόν για άλλες 20 μέρες τιμωρία. 20+20 και μας έστειλε με υποσχετική στον Θοδωρή τον μερακλή που το κοντοσούβλι του δεν το πλησίαζαν ούτε τα σκυλιά.

Γιατί στα λέω όλα αυτά; Δεν ξέρω. Μου ήρθαν χάρη στους περίεργους συνειρμούς που φτιάχνει το μυαλό. Εβλεπα τον Τότι στην εξέδρα του Ολίμπικο. Τον μέγα καπιτάνο, διωγμένο από τον προπονητή του, να αποθεώνεται από την εξέδρα. Να στέκεται όρθιος και να χαιρετά, σηκώνοντας το χέρι με το χοντρό δαχτυλίδι. Ο Πάπας ο ίδιος, έξω από το Βατικανό και χωρίς ράσο, έγνεφε το «ευχαριστώ» στους πιστούς. Κατευθείαν μου καρφώθηκε στο μυαλό: «Τότης, ποσότης, ποιότης», χωρίς ευκοιλιότης. Εκτός και μιλάμε για τον Σπαλέτι, αν με καταλαβαίνεις πού το πάω.

Ο καράφλας νόμιζε πως με μια καλή πορεία στο παρελθόν και μια αποθέωση στην επιστροφή του ως προπονητής, θα μπορούσε να κάνει μαγκιές στον Καπιτάνο. Σαραντάρησε ο αρχηγός, όμως λέει πως αισθάνεται καλά. Θέλει να παίζει και κάρφωσε τον προπονητή του. Τον είπε εμμέσως κότα λειράτη: «Αν θέλει κάτι να μου πει ο Σπαλέτι να μην το κάνει μέσω των εφημερίδων», δήλωσε ο αρχηγός και ένας κεραυνός συγκλόνισε συθέμελα το Κολοσσαίο. Ζορίστηκε ο Σπαλέτης και θέλοντας να δείξει πυγμή ή έστω να κρύψει προς στιγμήν το λειρί του, τον άφησε εκτός αποστολής.

Η αλήθεια είναι πως ο αλενατόρε προσπαθούσε μέσω της «πέιρολ τζούρναλισμ» να ψήσει τον Τότι να σταματήσει. Ο Τότι, όμως, είναι παλιά πουτάνα. Για την ακρίβεια η πιο παλιά στην αιώνια πόλη. Εβαλε τη γυναίκα του, την Τατιάνα της Ιταλίας, να το ψάξει το θέμα. Κι έβγαλε το λαγό. Ο Σπαλέτης συναντήθηκε με εκείνο τον πληρωμένο πουστάκο, που έγραψε πως ο καπιτάνο είναι στη δύση του. Βρεθήκανε πλάι πλάι, παριστάνοντας τους τουρίστες που πετάνε νομίσματα στη Φοντάντα ντι Τρέβι. Αμ, αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον εαυτό του.

Μιλάμε για τον «Τότης ποιότης». Ναι, πρόκειται για το θεό της Ρώμης. Αυτός αποφασίζει. Οι οπαδοί της Ρόμα τον προσκυνάνε. Το γεγονός ότι δεν μπορεί να τρέξει, να σουτάρει, να στρίψει είναι λεπτομέρειες. Και να σας πω και κάτι. Εχουν δίκιο! Ο Καπιτάνο είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει στον Ελ Σιντ. Τον βαλσαμώνεις και τον μοστράρεις. Είναι η παντιέρα σου, ζωντανός ή ψόφιος. Του ξηγιέσαι στα ίσια και τον αφήνεις να αποφασίσει. Ναι, κύριε Σπαλέτι ο Τότι αποφασίζει πότε και πόσο θα παίζει. Πότε και υπό ποιές προϋποθέσεις θα σταματήσει.

Αυτό είναι το ποδοσφαιρο κύριε καράφλα μου. Ενα μαγαζί που παράγει. Για να παράγει, όμως, θέλει τη μόστρα του. Θέλει τον Τότι του. Εδώ δεν μιλάμε για τα πιτόγυρα του Λίγδη, που όπως σου έχω εξηγήσει, ακόμα κι αυτά θίχτηκαν όταν ο Νικόλας τόλμησε να αστειευτεί μαζί τους.

Μιλάμε για τον άνθρωπο που ο Τζιάνι Ανιέλι, έβαλε να διαφημίσει τα φιατάκια του, παρότι τότε είχε στη Γιουβέντους τον Ντελ Πιέρο. Μιλάμε για τον γίγαντα που πήρε ο Ράσελ Κρόου στο πλάι του για να προμοτάρει τον Γκλαντιέτορ. Μιλάμε για τον μύθο που ονομάτισε τα παιδιά του Κριστιάν και Σανέλ. Μιλάμε για τον Φραντσέσκο Τότης ποιότης! Αντε, γ@&%% σου παλιοκαράφλα Σπαλέτι που νομίζεις ότι μπορείς να παίζεις μαζί του.

Διαβάστε ακόμα:

Την πάτησε γιατί τα έβαλε με τη μαύρη γάτα