ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΕΙ Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Δεν νομίζω να είναι βαρύ να πω ότι ο Ρονάλντο μου προκαλεί μια συχαμάρα. Μια αηδία βγάζει διότι το έχει παραξηλώσει πια και μέσα στο γήπεδο το παίζει σώουμαν. Δίνει παράσταση κανονική, γνωρίζοντας πολύ καλά το παιχνίδι με την κάμερα, όπως ένας επαγγελματίας θεατρίνος.

Παικταράς, δεν λέω, με προσόντα ποδοσφαιριστή που τον κάνουν να ξεχωρίζει και πολύ σκληρή δουλειά επάνω στο κορμί του, με ώρες στο γυμναστήριο και βάρη by the book. Ε, στο γήπεδο, μάλιστα σε παιχνίδι κρίσιμο, είναι σπαστικό ο παικταράς να αντιδρά σα να είναι μόνος του στη σκηνή, σα να είναι προσωπική του υπόθεση ο αγώνας, η πρόκριση.
Αυτό έγινε στη ρεβάνς Ρεάλ-Βόλφσμπουργκ 3-0. Του αξίζει το χατ-τρικ, όσο κι αν ήταν κωλόφαρδος, άσε ότι μπορούσε να πετύχει και τέταρτο γκολ. Αυτό, όμως, το «Δοξάστε με», «Προσκυνείστε με» που γουστάρει από τους συμπαίκτες του, από τον κόσμο, είναι ψιλοσπαστικό.

Αν ήμουν οπαδός της Ρεάλ δεν θα μου άρεσαν με τίποτα οι θεατρινισμοί του Ρονάλντο. Ο άνθρωπος έχει καπελώσει την Ρεάλ! Εγώ είμαι, σου λέει, ποια Ρεάλ, εγώ που δακρύζω από τη χαρά μου, εγώ που πανηγυρίζω όχι γιατί κερδίζει η ομάδα, όχι γιατί προκρίνεται, αλλά επειδή εγώ βάζω τα γκολ.

Είμαι σίγουρος ότι ο Πορτογάλος κωλοπαιδαράς παίρνει μαθήματα ηθοποιϊας, είτε ιδιαίτερα, είτε σε σχολή. Γι' αυτό, τόσο επιτηδευμένα, όσο κι αν το δείχνει με αυθορμητισμό, στήνει δραματικά συναισθήματα στο πρόσωπο, μετά από κάθε γκολ, και κινείται με τέτοιο τρόπο με τη σιγουριά από ποια γωνία τον «σημαδεύουν» οι κάμερες.

Διαβάστε ακόμα:

Το θαύμα λέγεται Λέστερ, όχι Ρανιέρι