ΑΝ Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ UEFA!

Μη βάλουμε στη θέση του Κοντονή Σταύρου τον Μελισσανίδη και τον Μαρινάκη. Ας υποθέσουμε ότι οι δύο εν λόγω μεγαλοεπιχειρηματίες που έχουν εμπλακεί με το ποδόσφαιρο ήταν πρόεδροι στην ΕΠΟ. Στην σούπερ ληγκ, τη διοργανώτρια του πρωταθλήματος. Πως θα αντιδρούσαν στην περίπτωση, το κοράκι σφύριζε ''παπουτσέλειο'' πέναλτυ σε βάρος της ομαδάρας τους, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ.

Aν πω ότι την περασμένη Τρίτη το πέναλτυ υπέρ της Αθλέτικο δεν ήταν ανθρώπινο λάθος του διαιτητή, παρακαλώ μη με χαρακτηρίσεις άτομο που μ' έχει βαρέσει το σύνδρομο των θεωριών συνωμοσίας. Δεν μπορώ να είμαι εκατό τα εκατό σίγουρος, όμως υποψιάζομαι ότι ήταν «σκόπιμη» η απόφαση του Τούρκου διαιτητή. Ότι έψαχνε την ευκαιρία να ευνοήσει την ισπανική ομάδα. Ότι ήθελε εκείνη να περάσει στον τελικό, όχι η γερμανική.

Ό,τι λέμε δεν το ρίχνουμε κουτουρού μπουγάτσα, που έλεγε ο μακαρίτης Νίκος Κανελλάκης. Ό,τι λέμε έχει τη βάση του. Την εξήγησή του. Τι εννοώ.

Το τσάμπιονς ληγκ είναι ένα μπίζνες πρότζεκτ. Ένα εμπορικό προϊόν που έχει ανάγκη να ανανεώνεται. Όχι να πρωταγωνιστούν οι ίδιες και οι ίδιες ομάδες. Και οι απαιτήσεις είναι να κυκλοφορούν στην πρώτη γραμμή τουλάχιστον δέκα ομάδες. Έστω 8 ομάδες κάθε χρόνο να έχουν προδιαγραφές να διεκδικούν πρόκριση στον τελικό και τους δύο ημιτελικούς.

Κάθε χρόνο Μπαρτσελώνα και Μπάγερν, Τσέλσυ και Ρεάλ, λέμε τέσσερις της αφρόκρεμας, δεν γίνεται δουλειά. Για την UEFA, τους χορηγούς της και την τηλεόραση, ευχής έργο είναι να ξεχωρίσουν και η Μάντσεστερ Σίτυ, η Άρσεναλ, η Παρί Σαιν Ζερμαίν, η Αθλέτικο, όποια άλλη ομάδα έχει τα φόντα να κάνει το μπαμ.

Αυτή, λοιπόν, η απόφαση του διαιτητή να παγώσει το σύμπαν με το πέναλτυ υπέρ της Αθλέτικο, ίσως φανερώνει πολλά. Είπαμε. Δεν αποκλείεται το κοράκι να έκανε γκέλα. Συμβαίνει. Ναι, παίζει και το αθώο πολύ χοντρό λάθος. Μήπως, όμως, ο Τούρκος ρέφερυ ήταν «μιλημένος»;

Κανένα πρόβλημα με την Μπάγερν. Του σωματείου είναι η γερμανική ομάδα. Της κονόμας, δηλαδή. Αυξάνει ο τζίρος της μπίζνας τσάμπιονς ληγκ αν μπει στο κλαμπ σαν δύναμη βιτρίνας και η Αθλέτικο, δηλαδή να γίνει η τρίτη πολυεθνική ομάδα της Ισπανίας.

Να το πω αλλοιώς. Έξι χρόνια είναι στο ποδόσφαιρο ο Μαρινάκης, έξι χρόνια παίρνει το πρωτάθλημα. Ό,τι κερδίζει ο εφοπλιστής, το κερδίζει από τον Ολυμπιακό. Από τον Ολυμπιακό του πρωταθλήματος και του τσάμπιονς ληγκ. Όχι από τα έσοδα του πρωταθλήματος.

Αν, λοιπόν, ο Μαρινάκης δεν ήταν μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού αλλά είχε την εμπορική εκμετάλλευση της σούπερ ληγκ, τότε δεν θα τον συνέφερε κάθε χρόνο να το παίρνει μια ομάδα. Απεναντίας, αν χρειαζόταν, γιατί όχι, να έσπρωχνε διαιτητικά μια άλλη ΠΑΕ με πολύ κόσμο.

Το ίδιο θα σκεπτόταν αν ήταν πρόεδρος στην UEFA ο Μαρινάκης. Θα ήταν περισσότερα τα έσοδα του τσάμπιονς ληγκ αν πρωταγωνιστούσαν και η Μίλαν με την Γιουβέντους, όχι τα μικρότερα μεγέθη Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός.

Επανέρχομαι στην Αθλέτικο. Από Ισπανία «δοκιμάστηκαν» η Βαλένθια, η Λα Κορούνια και η Σεβίλη, αλλά αυτές οι ομάδες δεν «έφυγαν», δεν εξελίχθηκαν στο επίπεδο της Ρεάλ και της Μπαρτσελώνα. Μήπως η Αθλέτικο, λόγω γηπέδου, λόγω κόσμου, λόγω αντιζηλίας με την Ρεάλ, της δοθεί μια «ευκαιρία» με τη δική της δυναμική να εμπλουτίσει την επιχειρηματική δραστηριότητα του πρότζεκτ.

Διαβάστε ακόμα:

«Παπουτσέλειο» πέναλτυ απέλυσε δημοσιογράφο