ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Δεν είδα με καλό μάτι την πρώτη φορά 24 ομάδες στο Ευρω, όπως λένε πρώτη φορά αριστερά. Βέβαια δεν υπάρχει άλλη σκοπιμότητα παρά μονάχα η εμπορική. Η κονόμα. Η UEFA, όπως και η FIFA κάνουν μπίζνες. Κι αυτό είναι υγεία. Είμαι υπέρ της εμπορευματοποίησης του παιχνιδιού. Όσο μεγαλύτερα έσοδα, τόσο περισσότερο ποιοτικά ανεβαίνει το προϊόν. Το ποδοσφαιρικό θέαμα, αυτό είναι το πρότζεκτ.

Οι 24 ομάδες, όμως, είναι σκέτο ρίσκο. Να υπονομεύσουν το επίπεδο ανταγωνισμού. Στο τουρνουά βιτρίνας της Ευρώπης να μπερδεύονται και λιμά. Ομάδες χαμηλού αιθερικού. Επειδή σήμερα δεν υπάρχουν περισσότερες από 15 ομάδες που μπορούν να παρουσιάσουν εθνικές ομάδες κορυφής, βαρέων και μεσαίων βαρών.

Λες και έγινε το Eυρω ελληνικό πρωτάθλημα με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ από τη μία και από την άλλη Καλλονές και Πανθρακικούς, Βέροιες και Λεβαδειακούς. Δεν πάει έτσι.

Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Η ευκαιρία στις «μικρές» ομάδες, Ιρλανδίες και Αλβανίες, Σλοβακίες και Ουαλίες, να δείξουν την ύπαρξή τους. Με τον ενθουσιασμό τους αλλά και την απειρία τους. Δυστυχώς η Ιστορία αρνείται την απειλή των ισορροπιών. Η Γερμανία π.χ. θα 'ναι πάντα Γερμανία, είτε κατακτήσει την κούπα, είτε αποκλειστεί από τους «16». Η Ελλάδα θα 'ναι πάντα Ελλάδα είτε είναι παρούσα στα τελικά, είτε βγει πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Το ποδόσφαιρο είναι τόσο... δημοκρατικό, τόσο λαϊκό, που δεν επιτρέπει κατεστημένες αλλαγές. Ανατροπές. Επαναστάσεις. Όπως και να κάτσουν τα αποτελέσματα και μία, και δύο τετραετίες.

Διαβάστε ακόμα:

Το ανέκδοτο, οι πανηγυρισμοί των γάβρων για τον Σπανούλη