ΤΙ ΘΑ ΘΕΛΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Το 1960, που έγινε για πρώτη φορά το Ευρω, ήταν...φάιναλ φωρ! Με τέσσερις ομάδες. Άλλες εποχές. Καμία σχέση με τα οικονομικά δεδομένα του σήμερα στη βιομηχανία του ποδοσφαίρου. Το 1980, τότε που προκρίθηκε η Ελλάδα για πρώτη φορά στα τελικά του Ευρω, το τουρνουά έγινε με 8 ομάδες. Το 1996 οι ομάδες διπλασιάστηκαν πάλι, έγιναν 16. Και πλέον, από το 2016 αυξήθηκαν σε 24.

Δεν το αποκλείω να επιστρέψει το Ευρω στις 16 ομάδες. Όσο λιγώτερες ομάδες, τόσο περισσότερο ποιοτικό ποδόσφαιρο σε περιμένει. Το παιχνίδι δεν ικανοποιεί μονάχα με το πάθος, την προσπάθεια, την υπερπροσπάθεια, τον πατριωτισμό, τον υπερπατριωτισμό.

Είσαι Έλληνας και η ομάδα σου βρίσκεται στα τελικά. Τι περιμένεις; Τη νίκη. Την πρόκριση. Τη διάκριση. Κι αν τα κερδίσεις αυτά, θέλεις επιπλέον και το θέαμα. Κι αν η ομαδάρα σου σε κερδίζει, σε αιχμαλωτίζει γιατί κοντράρει τον αντίπαλο, γιατί συμμετέχει πραγματικά στην εξέλιξη του αγώνα, θέλεις μετά και την ποιότητα.

Ε, δεν μπορεί να σου εγγυηθούν το ποδόσφαιρο υψηλών απαιτήσεων και οι μισές(!) πλέον ομάδες της Ευρώπης. Αν βγάλεις τα λιμά, κάτι Φερόε, Ανδόρες, Λιχτενστάιν, Μάλτα και σία, οι 24 είναι η μισή Ευρώπη. Τι σχέση έχει ο «βιομηχανικός» ποδοσφαιρικός εργάτης του αγγλικού πρωταθλήματος με τον συνάδελφό του του πρωταθλήματος της Αλβανίας και της Ισλανδίας.

Διαβάστε ακόμα:

Ευρώ Γαλλίας, όπως διεθνής έκθεση Θεσσαλονίκης