Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

Αυτό που προέκυψε στο Ευρώ του 2016 δεν έχει ξαναγίνει. Μετά τα παιχνίδια των ομίλων οι 16 ομάδες χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα. Καουμπόυδες και ινδιάνοι. Κλέφτες και αστυνόμοι. Πλούσιοι και φτωχοί. Όπως το λέω.

Δεν ξανάγινε από τη μία πάντα να σκοτώνονται μεταξύ τους οι ισχυρές, οι πιο ισχυρές ποδοσφαιρικές δυνάμεις, και από την άλλη στο δρόμο που οδηγεί προς τον τελικό να είναι μαζεμένα τα μπάζα.

Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία, τα 5 μακράν καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Οι χώρες με τίτλους ευγενείας, με περγαμηνές ιστορικές και ποδοσφαιρικής
αξίας εκτός συναγωνισμού σε σύγκριση με τις ομάδες της... άλλης όχθης. Με τα λιμά. Με ομάδες που δεν ποντάριζες ούτε καπίκι ότι θα φτάσουν στον τελικό. Ελβετίες και Πολωνίες, Ουαλίες και Ιρλανδίες, Ουγγαρίες, Κροατίες, Πορτογαλίες, Βέλγια.

Είπαμε. Τα μπαλάκια δεν τα πάγωσαν τούτη τη φορά και πλέον η τύχη, πιο σωστά ο Θεός της μπάλας δίνει την ευκαιρία στην Πορτογαλία να σηκώσει το κύπελλο. Να το πάρει στο σπίτι του αντιπάλου, όπως εκείνη το έχασε στη έδρα της πριν από 12 χρόνια. Από την Ελλάδα.

Είπα για τον Θεό του ποδοσφαίρου. Ναι, υπάρχει κι αυτός. Και σου αποκαλύπτω ότι το έχει στήσει το έργο, για να βγει νικήτρια η Πορτογαλία. Αυτό που δεν βλέπουν όλοι.

Διαβάστε ακόμα:

Κάλλιο Γιόγκι και στο χέρι...