ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΥΤΗ Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ!

Ποιος Ρονάλντο. Και ποιος Σάντος. Άσε τους επαγγελματίες γλυψιματίες. Αυτός που μακράν περισσότερο από κάθε άλλον βοήθησε την Πορτογαλία να φθάσει στην έκπληξη ήταν ο άγιος Πατρίκιος. Ο τερματοφύλακας Πατρίτσιο.

Η Πορτογαλία δεν ήταν η καλύτερη ομάδα του Ευρώ. Ούτε η δεύτερη καλύτερη. Ούτε μία στις καλύτερες. Ένα σύχαμα ήταν. Από το πρώτο παιχνίδι μέχρι τον τελικό. Κι αυτό καταδείχθηκε στον τελικό. Αν είναι δυνατόν! Έπαιζε για την... ισοπαλία. Ούτε αυτό! Έπαιζε για να μη χάσει. Ούτε αυτό! Μόνο να μη φάει γκολ. Και αδιαφορούσε εντελώς να πλησιάσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα.

Μια φάση δεν ήθελε να κάνει η Πορτογαλία του Σάντος. Όχι!!! Ο προπονηταράς δεν πίστευε στην ομαδάρα του. Εμείς δεν μπορούμε να σταθούμε στον τελικό. Ο Θεός μας έφερε μέχρι τον τελικό, όχι εμείς. Αν βάλουμε ένα γκολ, αν δεν φάμε γκολ, δουλειά του Θεού θα είναι.

Οι σπάτουλες το βρήκαν. Ο Θεός, λέει, το χρώσταγε στην Πορτογαλία. Ναί, κάνει και τέτοιες πουστιές ο Θεός. Δεν σου δίνει την κούπα όταν το αξίζεις, στη χαρίζει όταν είσαι να σε κλαίνε οι ρέγγες.

Ομαδάρα η Ελλάδα το 2004 σε σύγκριση μ' αυτήν την Πορτογαλία του 2016, ιδιαίτερα έτσι όπως έπαιξε κόντρα στην Γαλλία. Για τους σπάτουλες, όμως, για τους γλυψιματαίρ γίγας ο Ρονάλντο, τεράστιος ο Σάντος, πολύ σπουδαία η Πορτογαλία.

Διαβάστε ακόμα:

Ποιος Σάντος, ο χάλιας διακαιώθηκε