ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΚΟΡΑΚΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Εντάξει, αυτό που γίνεται με την Άννα Κορακάκη δεν μοιάζει με το άλλο του Στέλιου Μηγιάκη, το 1980. Μετά από 20 χρόνια η Ελλάδα είχε γνωρίσει τη χαρά του χρυσού μεταλλίου σε ολυμπιακούς αγώνες, μάλιστα σε άθλημα κατ' εξοχήν ελληνικό, την ελληνορωμαϊκή πάλη. Χρυσό είχε πάρει το 1960 στη Ρώμη ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος, στην ιστιοπλοϊα.

Από χωρίον εις χωρίον περιόδευε ο χρυσός ολυμπιονίκης της Μόσχας, διότι γνωστοί και άγνωστοι τον καλούσαν να τον τιμήσουν. Έτσι και οι ίδιοι, βουλευτές και νομάρχες, δήμαρχοι και πρόεδροι αθλητικών σωματείων είχαν τη μοναδική ευκαιρία, να ποζάρουν δίπλα με τον Μηγιάκη.

Με τα χρόνια καλόμαθε και η Ελλάδα από χρυσά μετάλλια σε ολυμπιακούς και άλλους παγκόσμιους αγώνες. Η δίψα για χαβαλέ καλά κρατάει, όμως. Γι' αυτό χωρίς μέτρο αλλά και μπόλικη υποκρισία ξεδιπλώθηκαν πάλι τα χαχα χούχα, με την ευκαιρία του χρυσού της Κορακάκη. Ως εθνική επιτυχία. Ως επικό αθλητικό κατόρθωμα.

Κι άντε να γράφεται ό,τι αφορά την χρυσή μας ολυμπιονίκισσα. Και τι είπαν γι' αυτήν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός. Οι αρχηγοί των κομμάτων. Οι όποιοι. Ε, λοιπόν, οι μπούρδες τους δεν έχουν καμία σημασία. Καμία. Σημασία έχει τι είπε π.χ. η Κορακάκη για τον Τσίπρα. Όσα δεν γράφτηκαν.

Αυτό, ναι! Τι λέει μια ολυμπιονίκις, αν δεν είναι λαμόγιο, αν δεν θέλει να λαμογιάρει με την εξουσία, τι έχει να μας πει για την κυβέρνηση. Για το μνημόνιο. Για την οικονομική κατάσταση. Αυτό, ναι!

Διαβάστε ακόμα:

Ερωτήσεις για όπλα και ναρκωτικά