ΤΑ ΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Το έγραψε ο αποδυτηριάκιας.Και δεν αρέσει σε κάποιους να το διαβάζουν. Ότι ο ποδοσφαιριστής δεν ανήκει στην ομάδα του. Σε καμιά από τις φανέλες που θα φορέσει στη διάρκεια της επαγγελματικής του καριέρας. Σήμερα εδώ, αύριο αλλού. Ο ποδοσφαιριστής ανήκει στο ποδόσφαιρο. Και πάνω απ’ όλα στην εαυτό του.

Κι έτσι οφείλει να αισθάνεται ο κάθε εργαζόμενος. Κι έτσι οφείλει να τον αντιμετωπίζει ο κάθε εργοδότης.

Έγραψε ακόμα ο αποδυτηριάκιας, με αφορμή τον Ανσαριφάντ που δεν πανηγύρισε τα δύο γκολ στην προηγούμενη ομάδα του, τον Πανιώνιο, ότι ο Ιρανός επαγγελματίας έκρυψε τη χαρά του που σκοράρησε. Και ότι η χαρά του δεν ήταν γιατί έβαλε γκολ στον Πανιώνιο, ούτε γιατί σκόραρε για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Η υπόθεση είναι προσωπική. Για πάρτη του αγωνίζεται ο ποδοσφαιριστής. Όχι για την ομάδα που σήμερα έχει συμβόλαιο. Κι αυτός ο παίκτης που φιλάει το σήμα της ομάδας μετά από δικό του γκολ, και το κάνει προς την εξέδρα, είναι θεατρίνος. Δουλεύει τον κόσμο. Ο οποίος κόσμος θέλει να δουλευτεί.

Δηλαδή, τι; Ο παίκτης χθές τιμούσε τη φανέλα άλλης ομάδας, σήμερα για το γαμώτο αυτής της ομαδάρας κι αύριο θα παίζει για τα… όσια και τα ιερά τρίτης ομάδας.

Η αποκάλυψη! Όχι αυτά που σημειώνει ο αποδυτηριάκιας. Η αποκάλυψη είναι η αντίδραση κάποιων οπαδών. Που αρνούνται την αλήθεια. Που γυρίζουν την πλάτη, που κλείνουν τα μάτια στις αλήθεια. Που βλέπουν τον ποδοσφαιριστή ταυτισμένο με τη φανέλα.

Ακόμα, όμως, και να μην τα λέει σωστά ο αποδυτηριάκιας. Ακόμα κι αν η αλήθεια του αποδυτηριάκια δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Γιατί κάποιοι αρνούνται σ’ έναν βλέπει τα πράγματα όπως αυτός θαρρεί;

Διαβάστε ακόμα:

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΑΝΣΑΡΙΦΑΝΤ