ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ Η ΜΠΑΛΑ
Λίγες αράδες για να θυμηθούμε έναν πολύ μεγάλο ποδοσφαιριστή, με αφορμή το θάνατο του σα σήμερα 24 Μαρτίου, το 2016. Αποφεύγω τα βιογραφικά στοιχεία του Γιόχαν Κρόυφ, στέκομαι σε μια κουβέντα του παραμονές των ημιτελικών στο μουντιάλ του 2014.
Οι πολλοί δεν προσέχουν τι διαβάζουν. Μελαγχολικό. Και χωρίς να καταλάβουν τι λέει ο άλλος, επιτόπου τον σχολιάζουν. Η ψύχραιμη ανάγνωση της δήλωσης του ιπτάμενου Ολλανδού ήταν η επιβεβαίωση ότι μίλησε ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Όχι ο Ολλανδός, ο φιλοβραζιλιάνος, ο αντιγερμανός.
Πατρίδα μου είναι το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η σωστή... μετάφραση της κουβέντας του Γιόχαν Κρόυφ. Στη μπάλα δεν υπάρχουν έθνη και χώρες και λαοί. Να προχωράει, να κερδίζει, εύχομαι η ομάδα που παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο. Και πρόσθεσε πως σε σύγκριση με την Βραζιλία του 2014 η Γερμανία είναι πιο ποδοσφαιρική ομάδα.
Τον γράφω μεγάλο και τον ξαναγράφω μεγάλο τον Κρόϋφ γιατί είμαι ποδοσφαιρογραφιάς. Και ως τέτοιος αναγνωρίζω τη μεγάλη του ποδοσφαιρική αξία. Είναι μέσα στους 10 πιο μεγάλους από καταβολής. Αυτό δεν το ξεχνάμε. Και το θυμόμαστε με ικανοποίηση, μάλιστα όταν ένας μεγάλος των γηπέδων παίζει μπάλα μεγάλη και εκτός γηπέδων.
Η Ολλανδία υπέφερε όταν κατακτήθηκε από τον Χίτλερ, γενικώς χαρακτηρίζεται από αντιγερμανισμό, παρ’ ότι αρκετοί Ολλανδοί ήταν συνεργάτες των ναζιστών. Όταν, λοιπόν, ένας γκραν σουξέ επώνυμος, όπως ο μεγάλος Γιόχαν Κρόϋφ φόρα παρτίδα δείχνει «φιλογερμανισμό», αυτό σημαίνει τόλμη. Τον εθνικοπατριωτισμό του γιατί να τον δείχνει στο ποδόσφαιρο; Επειδή το...απαιτεί το ακροατήριο. Ε, ο Ιωάννης Κρόυφ δεν έκανε πολιτική.
Διαβάστε ακόμα: