ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ

Ο προπονητής του ποδοσφαίρου είναι ψιλοαπατεώνας. Μιλάω γενικώς και αορίστως. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν έχω σε εκτίμηση τη δουλειά τους. Εννοώ ότι δεν δίνω σ’ αυτούς όλη την επιτυχία που γνωρίζει μια ομάδα. Ούτε καν στο βαθμό που η πιάτσα θεωρεί ότι ο προπονητής δικαιούται αυτό ή το άλλο μερτικό.

Ύστερα είναι και το άλλο. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η απόλυτη κριτική. Δηλαδή; Η ομάδα δεν παίζει... μόνη της, έχει και αντίπαλο. Η απόδοση της εξαρτάται, επηρεάζεται και από τον αντίπαλο. Σ' άλλο αγώνα, μ' άλλο αντίπαλο πιθανότατα να είχε διαφορετική αγβνιστική συμπεριφορά. Άρα, η κάθε ομάδα εκτιμάται έτσι ή αλλοιώς σε σχέση με το παιχνίδι και τις δυνατότητες του αντιπάλου.

Χαρακτηρίζω ψιλοαπατεώνες τους προπονητές. Το σωστό είναι ότι πως πρόκειται για απατεώνες, όσο τους παίρνει. Επειδή η φύση του παιχνιδιού τούς επιτρέπει να τα λένε όπως θέλουν. Κέρδισαν; Κάθονται στο αποτέλεσμα, το οποίο στο ποδόσφαιρο, με την ίδια απόδοση των δυο ομάδων, ίσως να ήταν... ανάποδο. Κέρδισε η ομάδα τους; Πίσω από το θετικό αποτέλεσμα κρύβουν τις αδυναμίες της, τα δικά του λάθη.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΖΕΙ ΤΟ ''ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ''