ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Ο ΠΑΟΚ, Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...
Αρχίζει το ματς, το λέει και το τραγούδι. Να σου πω το άλλο, που δεν λέει ο πατριώτης ο Νιόνιος. Θεσσαλονίκη, Τούμπα αρένα, αντίπαλοι ΠΑΟΚ και Άγιαξ. Με το σφύριγμα του διαιτητή, πριν συμπληρωθεί δευτερόλεπτο το γήπεδο όλο βάζει φωτιά στο Κορδελιό, ένα απειλητικό ''ουουουουου...'' κυκλώνει σαν πύρινες φλόγες τους παίκτες του αντιπάλου, αν είναι δυνατόν να τους κάψει ζωντανούς πριν φτάσουν τα καναντέρ. Γιατί αυτή η κτηνωδία;
Μια εβδομάδα αργότερα, συγκεκριμένα χθες στο Καραϊσκάκη το ίδιο σκηνικό. Αρχίζει το ματς του Ολυμπιακού και στο δευτερόλεπτο που η μπάλα πήγε σε πόδι της τούρκικης ομάδας η αρένα θύμισε ταυρομαχία σε καιρούς μεσαιωνικούς της Ισπανίας. Όλοι οι θεατές είναι με την τιτίκα τον ταυρομάχο, ούτε ένας για δείγμα υπέρ του δυστυχούς ταύρου. Γιατί;
Ρωτάω, και δεν έχω κανένα πρόβλημα να δώσω εγώ τη γαμημένη απάντηση. Γιατί η αξιότιμη γηπεδική πελατεία, άνθρωποι νοικοκυραίοι, όχι τίποτα πρεζόνια, σακατεμένοι απόκληροι της πουτάνας κενωνίας, πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι γιουχάρουν τον αντίπαλο; Τους έχει σκοτώσει τη μάνα, τους έχει πηδήξει την αδελφή, τους έριξε στην ανεργία, τι;
Τι θέλουν όλοι αυτοί που πλήρωσαν εισιτήριο στην Τούμπα, στο Καραϊσκάκη, σε κάθε ελληνικό γήπεδο, και με τη σέντρα κιόλας αποδοκιμάζουν τον αντίπαλο, όταν πάρει τη μπάλα στα πόδια; Να επιστρέψει στα αποδυτήρια και ο αγώνας να... συνεχιστεί μόνο με τη δική τους ομάδα. Να παίζει μόνη της, χωρίς αντίπαλο.
Ποια είναι η εξήγηση; Να πάει άλλος στο θέατρο και μόλις βγει στη σκηνή ηθοποιός να τον κράζει. Πριν καν λαλήσει ατάκα. Τότε ο μαλάκας γιατί πήγε να δει το έργο; Μόνο για να βρίσει.
Ο φόβος. Μη πάθει ζημιά η ομάδα από τον πούστη τον αντίπαλο. Αυτό βαρβατεύει τον... ''φίλαθλο''. Στα τέτοια το το ποδόσφαιρο, δεν έχει σχέση με το έργο. Τον ενδιαφέρει μόνο η νίκη, το πως θα τελειώσει το ματς. Και οι πίτουρες δημοσιογράφοι να αναγνωρίσουν το μερίδιο της συμμετοχής του κόσμου στη νίκη της ομάδας.
Διαβάστε ακόμα: