ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΕ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ (;)

Ένας τίποτας ποδοσφαιριστής έγινε παγκόσμια μούρη λόγω ποδοσφαίρου. Ο πιο διάσημος και πολυσυζητημένος προπονητής του καιρού μας. Και πολύ ενωρίς, από τα 55 του χρόνια το ποδόσφαιρο του έδωσε απολυτήριο. Το μάχιμο ποδόσφαιρο, το αγωνιστικό ποδόσφαιρο, αυτό του πάγκου. Ακόμα βρίσκεται στο χώρο ο Πορτογάλος Ζοζέ Μουρίνιο, σ' άλλο πόστο, ήδη ανέλαβε σχολιαστής στο Sky Sports.

Άλλο πράμα γράφω, σχολιάζω για τη μπάλα, άλλο είμαι προπονητής. Φίρμα είναι ο Μουρίνιο, άρα λειτουργεί το ενδιαφέρον, η περιέργεια για τα σχόλια του. Θα ''τα λέει'', όμως; Μάλλον απίθανο. Ακόμα κι αν έχει τα προσόντα για τις απαιτήσεις της νέας του δουλειάς, που είπαμε είναι άλλο η κριτική, άλλο η προπονητική, είμαι σίγουρος πως ο Μουρίνιο θα κωλομπαρεύει τα σχόλια του. Δεν θα έχει, δηλαδή, τα άντερα να μιλάει στα ίσα. Να επισημάνει λάθη και παραλείψεις, γκέλες και γκάφες πρώην συναδέλφων του, αλλά και αδυναμίες ποδοσφαιριστών.

Το σχόλιο ανεβάζει το ποδόσφαιρο. Όπως το διαβάζεις. Επειδή με το σχόλιο του ειδικού, όχι απαραίτητα πρώην ποδοσφαιριστή ή προπονητή, αρχίζει να ''βλέπει'' καλύτερα το δρώμεμο στο γήπεδο ο θεατής, ο οπαδός, ο ποδοσφαιρόφιλος. Βοηθάει το ποδόσφαιρο, δηλαδή για να μιλάμε συγκεκριμένα βοηθάει τη δουλειά του προπονητή και την απόδοση των ποδοσφαιριστών μια τίμια και με περιεχόμενο κριτική. Και όσο ανεβαίνει το ποιοτικό επίπεδο του ποδοσφαιρόφιλου, τόσο ανοίγουν τα περιθώρια να παίζεται ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών.

Ο Μουρίνιο, πέρα από την όποια προπονητική αξία του, είναι άνθρωπος κακός. Εμπαθής. Είρων. Κομπεξικός. Και στο φινάλε υπήρξε μαθητής και καθηγητής του αντιποδοσφαίρου. Του αμυντικού, όχι του δημιουργικού ποδοσφαίρου. Και ακριβώς επειδή δούλεψε σε μεγάλα μαγαζιά, δεν τον έπαιρνε να παίζει ''ψηφιακό'', προεξεργασμένο κομπιουτεράιζ και καταστροφικό ποδόσφαιρο, όπως του έβγαινε από τη μαύρη ποδοσφαιρική του ψυχή.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΗΤΑΝ ΤΑ... ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ