ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΒΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΟΥΓΑΔΑ
Ο Μαρινάκης το καλοκαίρι του 2010 εξαγόρασε από τον Κόκκαλη τις ανώνυμες εταιρείες που εμπορεύονται το brandname Ολυμπιακός. Και οι δυο κύριοι, ο παλιός και ο νέος, είπαν τότε μ' ένα στόμα τα γνωστά και πολυμεταχειρισμένα σάπια από νόημα και περιεχόμενο. Ο μεν ότι παραδίδει τον Ολυμπιακό σε καλά χέρια, ο δε ότι ο... σύλλογος ήταν στα καλύτερα χέρια.
Ποιος σύλλογος και ποιο σωματείο; Δεν υπάρχουν αυτά. Η ΠΑΕ υπάρχει και ό,τι νοείται σε μια ανώνυμη εταιρεία που κάνει μπίζνες. Κι αυτό μόνο κακό και ντροπή δεν είναι.
Σήμερα Μαρινάκης και Κόκκαλης πλακώνονται με βαρύτατες προσωπικές κατηγορίες. Σα δυο κυράδες γειτονιάς, η Σουλτάνα και η Μπουμπού, ποια θα απλώσει πρώτη τη μπουγάδα. Αυτό είναι το θέμα, ο καβγάς. Όχι, ότι ο Μαρινάκης είναι αυτός που προκαλεί. Ούτε το θέμα είναι ποιος από τους δυο έχει δίκαιο. Φως φανάρι ότι ο Μαρινακης έχει το άδικο. Τέλος πάντων, απ΄αυτή την κόντρα δυό αξίζει να σχολιάσει κανείς.
Το πρώτο, ότι θα βγουν στον αέρα αλήθειες μόνο αν δυο μεγάλοι τσακωθούν δημοσίως κι έτσι υποχρεώνονται να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Το άλλο, ότι ουδείς αγοράζει ΠΑΕ μόνο από αγάπη στην ομάδα. Το κυρίαρχο κίνητρο, κι αυτό είναι θεμιτό, είναι το προσωπικό συμφέρον. Πρώτα το προσωπικό συμφέρον, το οποίο δεν είναι απαραίτητα οικονομικό. Μοχλός εξουσίας και ασπίδα προστασίας είναι ο έλεγχος και η διαχείρηση ποδοσφαιρικής εταιρείας φιρμάτης.
Διαβάστε ακόμα: