ΑΡΗΣ, ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Μια κουβέντα λες για τον Άρη και είσαι μέσα. Πολύ μέσα, δικέ μου. Βγαίνει στο γήπεδο η ομαδάρα και δεν ξέρεις τι ψάρια θα πιάσει. Εδώ, κανονικά, τελειώνει η κουβέντα. Δεν πας παρακάτω.

Πλησιάζει στα όρια του φαιδρού να διαβάζεις ''κριτικές'', αλλά και να ακούς γκρίνιες της εξέδρας για τούτο και το άλλο, μετά την νεκροψία των 14 αγώνων. Μετά και τη νέα αποτυχία, το χθεσινό 3-1 του ΟΦΗ. Το καμπανάκι να το βαράνε στην ώρα του, τότε έχει την αξία του.

Να κλείνουν τα μάτια στις άσκεπτες και δίχως νόημα επιλογές, προπονητών, διευθυντών, ποδοσφαιριστών, και στα τάτσι μήτσι κώτσι της ιδιοκτησίας. Όχι όταν έρχονται τα γλυστρίματα, οι γκέλες.

Ο Άρης είναι χειρότερος από το περασμένο πρωτάθλημα. Αυτό λέγεται συντριβή. Κάτι βαρύτερο από αποτυχία. Το καλοκαίρι του 2019, πρώτη σαιζόν με την επιστροφή στο μεγάλο πρωτάθλημα, η ομάδα πάτησε πεντάδα με 49 πόντους και 46-33 τέρματα. Πολύ μπροστά από τον έκτο Πανιώνιο των 38 βαθμών και 27-45 γκολ. Σήμερα ο Άρης είναι πίσω, πολύ πίσω σε σχέση με την πορεία του 2018-2019.

Ισοπαλία με τον ΟΦΗ, ήττα από Λάρισα, Ολυμπιακό, Λαμία στη Θεσσαλονίκη. Αποτελέσματα που δείχνουν όχι μόνο καταφανή έλλειψη παραγωγής αποτελεσμάτων. Το πιο ανησυχητικό είναι η πανηγυρική αστάθεια της ομάδας. Σκέτο φτερό στον άνεμο... Κι αυτό δεν γιατρεύεται με τις... πρωτοβουλίες της ιδιοκτησίας, η οποία ψάχνει ''στηρίγματα'' από ανθρώπους ισχυρούς βέβαια, αλλά με τα δικά τους ζόρια.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΕΡΔΙΣΕ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΕΚ...