ΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το θέατρο είναι τέχνη. Καμιά αντίρρηση. Είναι και μπίζνες, όμως. Είναι και επιχείρηση, η οποία έχει ανάγκη να παρουσιάζει κέρδη, διαφορετικά θα μένουν άδεια τα στομάχια των ηθοποιών και των όσων απασχολούνται επαγγελματικά, προκειμένου ο θίασος να παράγει το προϊόν του, τη θεατρική παράσταση. Και για να μη μπαίνει μέσα το μαγαζί χρειάζεται να γεμίζει από κόσμο η αίθουσα. Κι αυτό συμβαίνει αν αρέσει το έργο και ικανοποιεί η απόδοση των ηθοποιών.
Το ίδιο και στο ποδόσφαιρο. Θέαμα είναι κι αυτό με τους κανόνες της αγοράς. Με το πλεονέκτημα, βέβαια, σε σύγκριση με τα άλλα θεάματα, ότι ποδοσφαιρική επιχείρηση, η ΠΑΕ, έχει στη καβάτζα μια στάνταρ πελατεία. Τους οπαδούς της ομάδας. Και ο μεγάλος ηθοποιός, και ο μοδάτος τραγουδιστής έχει ένα άλφα προσωπικό κοινό. Οι θαυμαστές, όμως, του καλλιτέχνη δεν φτάνουν να τον διατηρούν σε σίγουρα υψηλά εισπρακτικά επίπεδα, επί μονίμου βάσεως.
Κάτι τέτοιο πλέον ισχύει σήμερα και στη μπάλα. Μόνο με τους φανατικούς οπαδούς της ομάδας η ΠΑΕ χάνει το τραίνο. Δεν φτάνει η αγάπη του οπαδού για την ομάδα. Το ποδόσφαιρο έχει ξεφύγει και για να είναι ανταγωνιστική η ομάδα έχει ανάγκη πελάτες πέραν από τους οργανωμένους, άλλωστε αυτοί είναι ζημιά είτε διότι θέλουν να παρεμβαίνουν διοικητικά, είτε διότι τσαμπουκαλεύονται με επεισόδια.
Και αφού το ποδόσφαιρο σήμερα είναι μπίζνες, αφού στηρίζεται στους κανόνες τους επιχειρηματικούς, το πράμα ξεκινάει από τον μεγαλομέτοχο σε κάθε ΠΑΕ. Χωρίς μεγαλομέτοχο με σκέψη και πρακτική επιχειρηματία το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι καταδικασμένο. Το πρωτάθλημα θα είναι μια από τα ίδια. Αντιεμπορικό. Θα χάνει πελάτες. Επόμενο, όταν το θέαμα των ποδοσφαιρικών θιάσων στα γήπεδα αντί να φέρνει, διώχνει κόσμο.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ποδοσφαιρικός επιχειρηματίας. Η υποκουλτούρα της ντόπιας ποδοσφαιρικής κοινωνίας απαγορεύει να πλησιάσει επιχειρηματίας σε ΠΑΕ. Κι αν εμφανιστεί τέτοιος είναι υποχρεωμένος να φοράει το κασκώλ της ομάδας και να δηλώνει οπαδός της άρρωστος. Γραφικότητες.
Ποδόσφαιρο σημαίνει πρωτάθλημα- όχι ομάδα. Ένα τίποτα είναι η ομάδα, η κάθε ομάδα, η όποια ομαδάρα χωρίς πρωτάθλημα. Τη δυναμική του πρωταθλήματος περιμένει η ΠΑΕ για να πάρει τα επάνω της. Το πρωτάθλημα χωρίς έσοδα κάνει οικονομική ζημιά στις ΠΑΕ.
Η ελληνική ΠΑΕ δεν πουλάει ποδόσφαιρο! Ούτε και ψάχνει αγοραστές του ποδοσφαιρικού θεάματος. Η εγχώρια ΠΑΕ πουλάει δυσφήμιση του ποδοσφαίρου. Πουλάει ακόμα και αντιπαλότητα, μέσα και έξω από το γήπεδο. Και έξω από το ματς.
Ο μεγαλομέτοχος καλείται να έχει συμπεριφορά αρχηγού πολιτικού κόμματος. Να τα βάζει με τον συνάδελφο άλλης ΠΑΕ, να τον βρίζει, όχι να ενεργεί ως επιχειρηματίας.
Διαβαστε ακομα: