ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ… ΧΡΗΜΑΤΑ

Απέτυχε η ομάδα τούτη τη σαιζόν. Και όλοι συμφωνούν πως κατεπειγόντως χρειάζεται παικταράδες και προπονηταρά. Επειδή αυτοί που τράβηξαν κουπί δεν μετράνε. Δεν αξίζουν για κάτι καλύτερο. Να αλλάξει, όμως, κλάση μια ΠΑΕ από τη μια στιγμή στην άλλη, μόνο εύκολο δεν είναι. Όταν, μάλιστα, παρουσιάζει μια αγωνιστική στασιμότητα δυο-τρία χρόνια.

Αντιληπτό πως οι μεταγραφές χρειάζονται χρήματα. Έστω ότι υπάρχουν. Έστω ότι το αφεντικό είναι αποφασισμένο να τα σπρώξει. Τα πολλά λεφτά. Όσα απαιτούνται για τις καλές μεταγραφές. Για τα συμβόλαια ποδοσφαιριστών που πραγματικά, όχι… πρωτοσέλιδα, θα ανεβάσουν την ομάδα.

Πρόβλημα. Ποιο; Να επενδυθούν εκατομμύρια σε μεταγραφές, ένα ποσό που πιθανόν δεν θα αποσβεστεί στη συνέχεια. Τα έσοδα της ΠΑΕ να μην είναι τόσα την προσεχή σαιζόν, ώστε να ισοσκελιστεί τουλάχιστον ο λογαριασμός. Να μην μπει μέσα το μαγαζί. Και με τον κίνδυνο να πάρει την οικονομική κατηφόρα.

Έστω, όμως, ότι το αφεντικό αποφασίζει να ρισκάρει. Να ξοδέψει στις μεταγραφές και περισσότερα απ’ όσα ελπίζει να εισπράξει από τα έσοδα. Το ερώτημα είναι που και πως θα βρει στην αγορά τους καλύτερους, άρα και πιο ακριβούς ποδοσφαιριστές; Καθόλου εύκολο! Γιατί ο επαγγελματίας παικταράς να δηλώσει ότι από πιτσιρικάς ήταν οπαδός ομάδας που είναι σήμερα στα κάτω της και να μη σαλιαρίσει το ίδιο παραμυθάκι για μια άλλη ομάδα. Να υπογράψει σε άλλη ομάδα, όπου σ’ αυτήν έχει τη σιγουριά ότι θα ανέβει και η δική του μετοχή στο μεταγραφικό χρηματιστήριο.

Ο ποδοσφαιριστής για πάρτη του επιλέγει αυτή ή την άλλη ΠΑΕ, όχι γι’ αυτήν ή την άλλη ομάδα.

Διαβαστε ακομα:

ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΘΡΟΝΟ Η ΡΕΑΛ, ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ