Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ CHELSEA
Πρωταθλήτρια Αγγλίας η Μάντσεστερ Σίτυ. Εύκολα. Θριαμβευτικά. Και όπως λέγεται η ομάδα που σηκώνει την κούπα είναι η καλύτερη στην πατρίδα της. Καλύτερη από τη δεύτερη της βαθμολογίας, η οποία κι αυτή είναι καλύτερη απ’ όλες τις άλλες. Πολύ περισσότερο η πρωταθλήτρια είναι ανώτερη από την τέταρτη της βαθμολογίας. Τι έγινε χθες στο Πόρτο της Πορτογαλίας; Η τέταρτη της Αγγλίας αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης διότι νίκησε 1-0 την πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Σίτυ.
Πως γίνεται ο τέταρτος να κερδίζει τον πρώτο; Γίνεται και παραγίνεται. Και επειδή βγήκε πρώτη στην Ευρώπη η Τσέλσυ δεν σημαίνει πως είναι και καλύτερη ομάδα στην Αγγλία. Αυτοί είναι οι νόμοι του ποδοσφαίρου. Η Σίτυ να είναι άξια και δίκαιη πρωταθλήτρια, αλλά να μη μπορεί να κερδίζει την Τσέλσυ και για το πρωτάθλημα και στον τελικό του chambions league.
Και η Τσέλσυ ξεπέρασε στη βαθμολογία του πρωταθλήματος την Λέστερ, αλλά έχασε απ’ αυτήν στον τελικό του κυπέλλου. Το ίδιο έγινε και στον τελικό του κυπέλλου στην Ελλάδα. Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός έχασε το κατσαρόλι από τον ΠΑΟΚ.
Η αξιοκρατία είναι πολύ… ρευστή έννοια, για να μην πούμε ότι δεν ισχύει πάντα στο ποδόσφαιρο. Τα πρωταθλήματα, άλλωστε, και τα κύπελλα, και οι κάθε διοργανώσεις δεν γίνονται για δει ο κόσμος ποιος είναι ο… καλύτερος. Τέλος πάντων, για να δώσουν τις... εξετάσεις ποδοσφαιριστές και κλαμπ. Τα πρωταθλήματα και οι βαθμολογίες είναι απλά κράχτες για να προσθέτουν ενδιαφέρον και να δικαιολογούν μια επίφαση αθλητικού ανταγωνισμού.
Και αξιοκρατία δεν υπάρχει στη μπάλα, αλλά και αντίπαλοι. Το παραμύθι ότι στο γήπεδο είναι αντίπαλοι δυο ομάδες. Ποδοσφαιριστές υπάρχουν, όχι ομάδες. Επειδή, όμως, δεν είναι δυνατόν οι ένδεκα από τη μια πλευρά και οι άλλοι ένδεκα απέναντι να βγουν σκόρπιοι από τα αποδυτήρια, φοράνε όμοιες φανέλες. Και δίνουν την εικόνα ότι αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Μια ομάδα.
Τι μας λέει η φωτογραφία; Ποδοσφαιριστές με συμβόλαιο με την ανώνυμη εταιρεία της Τσέλσυ πανηγυρίζουν. Για ποιο λόγο χαίρονται; Ο καθένας, πολύ περισσότερο ο οπαδός της Τσέλσυ, θαρρεί ότι οι παίκτες αγκαλιάζονται γιατί κέρδισε η ομάδα τους. Δεν ισχύει αυτό. Η χαρά είναι προσωπική, όχι ομαδική, όχι συλλογική. Ο παίκτης παίζει για πάρτη του, είτε φοράει τούτη ή την άλλη φανέλα.
Διαβαστε ακομα: