ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ ΤΟΥ FBI...
1ος Δεν φοβάται κανέναν και την φοβούνται όλοι.
2ος Ο Roberto Mancini. Όλοι οι άλλοι προπονητές ντύνονται. Αυτός ράβεται. Εξαίρεση ο Σάουθγκέιτ, που ίσως έχει κουστούμια με υπογραφή Hitchcock. Είναι όμως τόσο σφιγμένος που χάνονται πάνω του. Η διαφορά της sprezzatura που λέγαμε…..
3ος Αν δεν με υπονομεύει η διαίσθηση μου, οι άγγλοι θα βρουν τον τρόπο να ζήσουν μία κυκλώπειων διαστάσεων τραγωδία το βράδυ της Κυριακής, μεγαλύτερη και αυτών του σεξπηρικού δραματολογίου. Δεν τον βρήκαν στον ημιτελικό με τη Δανία, όσο κι αν τον έψαξαν, όταν στο ανύπαρκτο πέναλτι – δώρο της UEFA, η απόκρουση του Σμάιχελ στο ξεψυχισμένο πλασέ του Κέιν έστειλε την μπάλα ξανά στα πόδια του. Κακός οιωνός.
Οι Ιταλοί τη δική τους τραγωδία την έζησαν στον τελικό του Euro 2000, απέναντι στους Γάλλους. Δείτε την σκηνή της ισοφάρισης του βουντού-Βιλτόρ, όπως τον είχε πει τότε ο Μπαζίνας, στην ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φάση του αγώνα και πείτε μου αν μπορεί να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο τα επόμενα 100.000 χρόνια. Δυτερόλεπτα πριν σφυρίξει λήξη ο διαιτητής στις καθυστερήσεις ο Βιλτόρ, που μπήκε αλλάγή στο 58, σε κατεβασιά απελπισίας ισοφάρισε 1-1 και έστειλε την παρτίδα στην παράταση. (Στη φώτο, ο Τρεζεγκέ, του οποίου το γκολ στο 103 της παράτας συζητήθηκε περισσότερο από τα παγκόσμια μέσα, διότι έδωσε την κούπα και σκίασε το 1-1 του Συλβαίν Βιλτόρ).
Κάτι ανάλογο βλέπω να γίνεται το βράδυ της Κυριακής. Νομίζω ότι τον τελικό δεν θα τον κερδίσουν οι Ιταλοί. Θα τον χάσουν οι Άγγλοι. Και το χειρότερο είναι ότι το ξέρουν. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι το περιμένουν. Το self-fulfilling prophecy είναι αγγλοσαξονική θεωρητική κατασκευή.
Εν τω μεταξύ, ο άγγλος προπονητής είναι τόσο σφιγμένος που κανένα χαμόγελο δεν μπορεί να φτιασιδώσει την εικόνα του. Εκείνο το χαμένο πέναλτι πριν από 20 τόσα χρόνια φαίνεται να τον στοιχειώνει.
Παρένθεση: Ποιος είναι αυτός από τον αγγλικό πάγκο, που πηγαίνει συνέχεια και του μιλάει με το χέρι μπροστά στο στόμα; Το ωραίο είναι ότι πηγαίνει αυτός, δεν τον φωνάζει ο Σάουθγκειτ. Και το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι και ο Σάουθγκειτ του απαντάει και αυτός με το χέρι μπροστά από το στόμα. Ίδιοι Τζο Πέσι και Φρανκ Βίνσεντ στο Καζίνο του Μάρτιν Σκορτζέζε που περπατάγανε στο δρόμο για να μην τους ακούνε τα μικρόφωνα του FBI και κρύβανε το στόμα τους με τα χέρια για να μην διαβάζουν τα χείλια τους οι ομοσπονδιακοί πράκτορες. Τι άγχος είναι αυτό;
Και στον ημιτελικό με τη Δανία υπήρχε τόσο άγχος στο γήπεδο από τους άγγλους που χρειάστηκαν νταλίκες να το φορτώσουν μετά το τελευταίο σφύριγμα. Ο Γκρίλις έγινε αλλαγή στην αλλαγή και ο Πίκφορντ δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Αν ήταν έτσι στον ημιτελικό, πως θα κατέβουν να παίξουν για την κούπα;
4ος Ο Gabrielle Orialli. Το δεξί χέρι του Μαντσίνι στον πάγκο της Ιταλίας. Γιατί τον επέλεξε ο Ιταλός allenatore να είναι δίπλα του; Εγώ νομίζω ότι ο 70χρονος condotierre, ο βετεράνος 1.000 μαχών και της εποποιίας του 82, ο ατσαλένιος σέντερ-μπακ και παγκόσμιος πρωταθλητής της πιο σκληρής Ιταλίας όλων των εποχών διαλέχτηκε να είναι εκεί για να τον βλέπουν οι υπόλοιποι λεγεωνάριοι και να καταλαβαίνουν πως πρέπει να γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν είναι τυχαίο που η Ιταλία είναι κοντά τρία χρόνια αήττητη. Πως να πας να πεις στο μαντρόσκυλο, συγγνώμη coach, χάσαμε; Και το μάτι του εξακολουθεί, 40 χρόνια μετά, να μην είναι φρέσκο.
Διαβαστε ακομα: