Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ... ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ

Ποιο είναι το ξεβράκωμα στο παιχνίδι ποδόσφαιρο; Κατ' αρχήν, για να ξέρουμε τι λέμε, παιχνίδι είναι το ποδόσφαιρο. Βασικό αυτό να είναι κατανοητό στον τζογαδόρο. Δεν είναι αθλητισμός, ούτε πόλεμος, όπου το αποτέλεσμα είναι προϊόν λογικής, κατά κάποιο τρόπο. Και αυτός που υπερέχει στηρίζεται σε ασφαλή δεδομένα, όχι σε ''ρευστά''. Το πράμα προσφέρεται να το δεις ''τεχνοκρατικά''.  

Υπάρχουν ματς που τρίβουμε τα μάτια, όταν ο διαιτητής σφυρίξει τη λήξη του έργου. Προκύπτει αποτέλεσμα αναπάντεχο, απρόσμενο, ''άδικο'', και άσχετο με τη ροή του ματς. Ξεβρακώνεται κάθε έννοια λογικής και ποδοσφαιρικής ''ορθότητας''. 

Στο θέμα μας, που είναι ποιο; Ένα. Δεν μπερδεύουμε το brand μιας ομάδας με την πραγματική της αξία. Μια ομάδα σήμερα ίσως είναι μια σκέτη φούσκα αν την ζυγίσουμε με το βαρύ παρελθόν που κουβαλάει. Να έχει κούπες και διακρίσεις, αλλά σήμερα να κυκλοφορεί εκτός κόλπου. Συμβαίνει. Και δεν είναι φοβερό! Είναι απλά αποκαλυπτικό.

Δύο. Τα ΜΜΕ και οι παγκόσμιοι μηχανισμοί επικοινωνίας, μέσα και τα κόμματα, και οι διεθνείς οργανισμοί, σε πάνε πιπα- κωλο εσένα τον πολίτη, τον φορολογούμενο, τον ψηφοφόρο, Και δεν το κάνουν αυτό με σκοπιμότητα. Σημασία έχει να μη σε πιάνουν κορόιδο και ως τζογαδόρο, ρε!

Το βλέπεις με τα ματάκια σου το ''φαβορί'', την μεγάλη ομάδα, ότι δεν στέκεται καλά στο γήπεδο. Και ευνοϊκά να της έρθει το ματς, δεν θα τα καταφέρει τελικά και εύκολα να της στραβώσει. Επειδή είναι μεν brand, φιρμάτο κλαμπ, αλλά άδειο μύδι αυτή την εποχή. Χάνει και δικό της ματς, οι παίκτες της σέρνονται. Τους βλέπεις να μη μπορούν να σηκώσουν τα πόδια τους. Σωριάζονται χάμω για να πάρουν μια αναπνοή. Πτώματα όρθια από κόπωση ή έλλειψη διάθεσης. Πολεμιστές με σπαθιά και τσεκούρια χωρίς να είναι σε θέση να τα κρατάνε στο χέρι.