ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ, ΟΧΙ ΠΟΡΝΗ...
Για το 2-0 που έγινε 2-3 ο προπονητής του Παναθηναϊκού είπε «Πόρνη μπάλα!». Κι όποιος δεν γνωρίζει τι εστί ο Βόσνιος Ίβιτσα Όσιμ θα σκεφθεί ότι πράγματι δεν θα μιλούσε έτσι ένας προπονητής. Ένας άνθρωπος της δουλειάς. Θα απέδιδε τη νίκη, την ανατροπή του σκορ στην ανωτερότητα της ομάδας του, στη δικαίωση της παρουσίας του στον πάγκο. Στα γνωστά σάπια των προπονητών.
Ο Ίβιτσα Όσιμ, όμως, ένας πράγματι φιλόσοφος του ποδοσφαίρου, είπε τη μεγάλη κουβέντα, που όμως δεν την απέδωσαν σωστά οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Ο ίδιος διευκρίνισε:
Στις 30 Μαίου 1992 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης παύει από προπονητή τον πετυχημένο και ολότελα νορμάλ άνθρωπο Βασίλη Δανιήλ και δίνει την ομάδα στον οραματιστή και προβληματικό στη συμπεριφορά Ίβιτσα Όσιμ. Περίεργη απόφαση. Ο ''ρεαλιστής'' θα σκεφτεί: ''Τι να τον κάνεις τον φιλόσοφο και στοχαστή του ποδοσφαίρου, τον μεταρρυθμιστή και διανοητή, όταν τον θέλεις να παράγει δουλειά, να έχει άμεσο έλεγχο στην ομάδα, όχι αυτός να ζει στον δικό του κόσμο. Έναν τέτοιο άνθρωπο, που δεν είναι σε θέση να κουμαντάρει ούτε τον ίδιον του τον εαυτό, ίσως γιατί του αρέσει το ποτό, τον έχεις δίπλα σου, τον κάνεις παρέα, όμως δεν του παραδίνεις την υπευθυνότητα στα αποδυτήρια''.
Το 2009 ήταν προπονητής της εθνικής Ιαπωνίας ο 1μ.90 Ίβιτσα Όσιμ και όπως αναμενόταν κάποια στιγμή κατέρρευσε. Τον πήγαν σηκωτό στο νοσοκομείο και αφού του έκαναν το σέρβις στην εντατική του λέει ο δόκτωρ: «Θα ζήσεις, όμως θα χρειαστεί να αλλάξεις ζωή...».
Δεν έχασε το... αφρώδες χιούμορ του. Ζήτησε αφρώδη οίνο, όχι βότκα και ουίσκυ ο αθεόφοβος. Γεννήθηκε Μάιο του 1941, έπαιξε στην Ζελεζνιτσάρ, ήταν στον τελικό του Ευρώ του 1968 με την εθνική Γιουγκοσλαβίας. Και προπονητής της εθνικής Γιουγκοσλαβίας στο μουντιάλ της Ιταλίας, το 1990. Έπαθε εγκεφαλικό το Νοέμβριο του 2017.
Ο στόμας ο Όσιμ. Χαρισματικές, αβανταδόρικες ατάκες και όποιον πάρει ο χάρος. «Ο πρόεδρος μου ζητάει να χρησιμοποιώ τον Μπορέλι, άρα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι καλύτερος προπονητής από μένα». ''Όποτε πήγαινα στη σύσκεψη με τα αφεντικά, Γιώργο, Βαρδή και Θόδωρο Βαρδινογιάννη, ένοιωθα πως θα στηθώ μπροστά στο απόσπασμα''.
Για δυο περίπου χρόνια, όπως παραδέχθηκε, ο Όσιμ πέρασε ζωή χαρισάμενη στην Αθήνα, όμως είχε παράπονα από τα μήντια, που τον... έστηναν. Ότι με στημένες εκπομπές ράδια και κανάλια του έκαναν κριτική. Και με κατευθυνόμενα ρεπορτάζ στις φυλλάδες.
Με την ευκαιρία. Την εποχή που ήρθε στον Παναθηναϊκό ο πολυσυζητημένος με τις... «ιδιαιτερότητες» του Όσιμ γινόταν ο πόλεμος στα Βαλκάνια. Σφαγές αμάχων. Ένας ακόμα άνευ ορίων εκτροχιασμός του ανθρώπου, που έφτασε στα άκρα για λόγους υποτίθεται πολιτικούς, θρησκευτικούς, πατριωτικούς. Τέλος πάντων, ο προπονητής ήθελε να φέρει την σύζυγό του στην Ελλάδα. Οι Βαρδινογιάννηδες δεν έμειναν ασυγκίνητοι στην επιθυμία του. Πώς, όμως, να γινόταν το έργο σ’ ένα τόπο ίδιο κόλαση. Βιετνάμ σκέτο. Κι όμως έγινε. Αν είναι δυνατόν! Στρατιωτικό αεροπλάνο, ένα C-130, σηκώθηκε από την Ελλάδα για πάρτη του Όσιμ. Με δύο πεζοναύτες μέσα!
Μία τέτοια πτήση δικαιολογείται μονάχα για ανθρωπιστική βοήθεια, όχι για προσωπικούς λόγους κάποιου, όποιος κι αν είναι αυτός. Πως τα κατάφεραν οι Βαρδινογιαννηδες, τα αφεντικά του Βόσνιου, είναι ένα θέμα ας το κρατήσουμε στην καβάτζα. Όπως και να 'χει το γεγονός από μόνο του αποτελεί μία ''επίδειξη'' της οικογένειας για τα ''περάσματα'' της στον κρατικό μηχανισμό.
Διαβαστε ακομα: