ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ
γράφει ο Φωστήρας
Όσο για τον υπεραθλητή Τεντόγλου, τι να πει κανείς; Μοναδική περίπτωση. Ο τύπος είναι ο βασιλιάς του cool. Τα έχει σαρώσει όλα και είναι μόνο στα 24 του. Ως που θα φτάσει; Και μην νομίσει κανείς, από την χαλαρότητα και το χαμόγελό του, ότι αυτά που κάνει είναι από αυτά που γίνονται. Και μάλιστα εύκολα.
Πάνε 40 χρόνια από τότε που ο αδελφός μου πήγε να δοκιμαστεί στον στίβο, στο τότε στάδιο Καραϊσκάκη, στον Ολυμπιακό. Ο θρυλικός Σταύρος Τζωρτζής είπε ότι ο μικρός είναι κατάλληλος για άλμα. (Δοκιμάστηκα κι εγώ στην ημιαντοχή αλλά οι υπεύθυνοι μου έδειξαν αμέσως το δρόμο προς τα αποδυτήρια). Ο αδελφός μου είχε καλές προοπτικές αλλά η σταδιοδρομία του τελείωσε απότομα με ένα συντριπτικό κάταγμα κνήμης – περόνης στο γυμναστήριο του Λυκείου Ταύρου.
Πριν συμβεί τούτο όμως και επί μία τριετία γνώρισα από κοντά τι σημαίνει προπόνηση στον στίβο και καταλαβαίνω τι σημαίνει άθλος – άθλημα. Και μάλιστα, ιδίως όταν αυτό γίνεται όχι για τα εκατομμύρια, παρά για ασήμαντες απολαβές και μόνο από εσωτερική παρόρμηση. Για το στεφάνι της νίκης.
Διαβαστε ακομα: