ΓΙΑΤΙ Ο ΜΠΟΛΤ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ

 
Έμεινε στην Ιστορία η αλησμόνητη λονδρέζικη νύχτα της 5ης Αυγούστου, σα σήμερα το 2017. Η πιο δοξασμένη ημέρα του Γιουσέϊν Μπολτ, του σπουδαιότερου στιβικού αθλητή. Όπως αναμενόταν έχασε το αστροπελέκι, ο 31χρονος Τζαμαϊκανός, όμως αυτός αποθεώθηκε, όχι ο νικητής στο κατοστάρι Αμερικανός Γκάτλιν.


Δεν έχει ξαναγίνει. Ποιος έχει ματαδεί ολυμπιονίκη και παγκόσμιο πρωταθλητή, μέχρι την τελευταία στιγμή πριν σκύψει, να πάρει θέσει σε τελικό, και να κάνει πλακίτσες! Ο Μπολτ των τριών χρυσών μεταλλίων και στις τρεις προηγούμενες ολυμπιάδες, ο άχαστος, είχε αποφασίσει να... χάσει. Να μη ξανακερδίσει!

Απίστευτο. Στην εκκίνηση ο 1μ. 95 ανίκητος σπρήντερ έδινε την εντύπωση ότι βρισκόταν με καλή παρέα σε μπαρ, ενώ οι άλλοι επτά δρομείς στο ταρτάν πριν εκτιναχθούν ήταν σε απόλυτη αυτοσυγκέντρωση. Γιατί; Τόσο χαλαρός ο Μπολτ στον τελικό των 100μ. σημαίνει ένα πράμα...

Όλοι κάποτε χάνουν. Και οι ήρωες. Και οι θεοί. Και οι νικητές των νικητών. Κι αυτός, ο Μπολτ, ‘’ο πρωταθλητής των πρωταθλητών’’, όπως αποκαλούνταν, το είδε... διαφορετικά. Έκανε κέφι να ηττηθεί μια φορά, για πρώτη φορά, στην τελευταία κούρσα της δοξαστικής καριέρας του.


Από παιδί, από έφηβος, ο Γιουσέϊν Μπολτ δεν γνώρισε τη... δεύτερη θέση. Πάντα έκοβε πρώτος το νήμα. Πάντα. Πρώτος. Τα μετάλλια της πρωτιάς δεν χωράνε στο σπίτι του. Στο παγκόσμιο, όμως, του Λονδίνου έβαλε το τέλος. Ο ίδιος. Χωρίς πάλι να χάσει! Πώς να πεις ότι δεν τερμάτισε πρώτος, όταν δεν έτρεξε για να κερδίσει!  Πράγματι, δεν ήρθε πρώτος, όμως δεν έχασε. Κέρδισε το δικό του τέλος, όπως αυτός ο ίδιος το ονειρεύτηκε.

Διαβαστε ακομα:

ΓΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΣΠΡΟ