ΜΙΑ ΠΑΣΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

 
Για εμένα το ποδόσφαιρο είναι τέχνη. Λαϊκή τέχνη. Ο ποδοσφαιριστής είναι λαϊκός καλλιτέχνης. 
Τι θα πει καλλιτέχνης; Όποιος σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Η δουλειά του καλλιτέχνη σε ανεβάζει ποιοτικά, αλλά και ηθικά σαν άτομο. Γιατί, λοιπόν, να μη θεωρώ καλλιτέχνη έναν ποδοσφαιριστή όταν μέσα στο γήπεδο δημιουργεί. Όταν οι ενέργειες του χαρακτηρίζονται από ποίηση.

Δεν είναι σκέτη κλωτσά το ποδόσφαιρο. Εμείς οι παλιοί είμαστε καλομαθημένοι, είμαστε θαυμαστές της φαντασίας του ποδοσφαιριστή, της έμπνευσης του. Δεν μιλάω για τη ντρίμπλα του, την προσποίηση του, το τακουνάκι του, το φάλτσο στο σουτ. Καλά είναι αυτά, αλλά επιδεξιότητα είναι, όχι ταλέντο. Όχι τέχνη.

Τέχνη είναι εκείνη η μπαλιά, η δημιουργική μεταβίβαση, που αλλάζει επιτόπου το σκηνικό στο παιχνίδι. Πού ακινητοποιεί τον αντίπαλο, τον αιφνιδιάζει, τον καθιστά αδύνατο να αντιδράσει. Μια πάσα, μονάχα μια πάσα, ακόμα και από το ύψος της σέντρας, τόσο μακριά από την αντίπαλη εστία, πιθανόν να κρίνει το αποτέλεσμα του αγώνα. Μια πάσα από τα δέκα ή και τα 25 μέτρα. Σ’ αυτόν κι όχι στον άλλον συμπαίκτη. Μια πάσα με ταχύτητα 35 ή 70 χιλιομέτρων, στα πόδια του παραλήπτη ή στα 5,5 μέτρα μπροστά του ορίζει ανάλογα το ρυθμό της επίθεσης, της αντεπίθεσης.

Λεπτομέρειες; Αυτό είναι τέχνη. Η λεπτομέρεια. 
Διαβαστε ακομα:

ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΑΓΟ, ΝΑ ΣΩΘΩ...