ΑΓΩΝΑΣ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ
12/02/2024
•
Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης
Ρε, παιδί μου, στις πέντε το πρωί καταλάβαινες γιατί δεν νύσταζες πια και γιατί μετά ήσουν όλη την ημέρα φρέσκος. Είχες γεμίσει από αθλητές, από fair play, από σκληροτράχηλα χτυπήματα, κι από υπερθέαμα. Είχες δει τους πάντες να τα έχουν δώσει όλα, είχες δει ακόμα ένα αμερικάνικο show. Είχες δει τα δισεκατομμύρια να στήνουν ένα υπερθέαμα, κι ήσουν μέσα στην αδρεναλίνη πριν αρχίσεις να ακούς τους περίεργους ή την ΕΡΤ να σου μιλούν κάτι μαλακίες για δήθεν σοβαρά ζητήματα. Ήσουν σίγουρος γι’ αυτό που είδες, και δεν είχες αμφιβολίες αν σε δουλεύανε. Ήσουν σίγουρος ότι είδες την πανδαισία με δέκα διαιτητές, με instant replays – που δεν χρειάστηκε πουθενά παρά μόνο σε μια φάση στο τέλος για κάποιο off side – κι ήσουν σίγουρος ότι δεν είναι μαλάκες όλοι αυτοί που το ξαναείδαν ΤΟ γεγονός, ενώ ούτε καν ξέρουν πώς παίζεται. Ήσουν σίγουρος για το ξενύχτι σου. Ήσουν σίγουρος ότι είδες αθλητική ιστορία
Είναι η τρέλα μου αυτό το σπορ, από το 1987. Δεν μιλάμε απλά για το σπορ των σπορ, μιλάμε και για την ύψιστη κατάσταση στρατηγικών. Δεν μιλάμε για τους υπεραθλητές απλά, ούτε και για το πιο καθαρό άθλημα. Μιλάω για το american football (φώτο), απόλυτα κατανοητό να μην είναι και τόσο ευρέως γνωστό, να μην εντυπωσιάζει τόσο πολύ τους Ευρωπαίους αφού ούτε κανονισμούς γνωρίζουν, αλλά δεν παύει να είναι παγκόσμιο γεγονός βάσει της προσέλευσης των θεατών, του τζίρου στις διαφημίσεις, και φυσικά της τηλεθέασης.
Δεν θα ασχοληθώ με τα εμπορικά, όποιος θέλει μπορεί να τα βρει. Ο διθύραμβος αφορά τον καλύτερο αγώνα που έχω δει. Patriots (Βοστώνη) εναντίον Falcons (Ατλάντα). Δυό ομάδες πολύ καλές, την Γεωργία ελαφρώς άπειρη και την Βοστώνη με πολύ βαρύ μέταλλο. Ισορροπημένες ομάδες στην άμυνα και στην επίθεση, τα Falcons υπερτερούν στο rushing game, τα Patriots είναι καλύτερα σε επίπεδο quarter back και long passes.
Μην ασχολείσθε με τα κινέζικα αυτήν την στιγμή. Μιλάμε για ένα ματς που αποκάλυψε την ανθρώπινη φύση. Με μηδενικό σκορ στην πρώτη περίοδο, και με μία δεύτερη περίοδο που νόμιζες ότι κάποιο θεϊκό χέρι είχε σπρώξει την Βοστώνη. Τα Falcons να έχουν πνίξει τον αντίπαλο, και να έχουν φέρει την διαφορά στο 28-3. Η στατιστική να μιλάει ότι πρέπει να πας για ύπνο στο ημιχρόνιο, αφού η defensive line των νικητών στο πρώτο μέρος, αλλά και η τρομακτική offensive τους – κύριοι εκφραστές οι Freeman και Colley - δεν άφηναν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους αλλά και στους θεατές. Μιλάω για μια στατιστική, που ουδέποτε στο παρελθόν έχει κάνει κάποια τέτοια ανατροπή.
Η δε τύχη να μην δίνει καμία πιθανότητα στην Βοστώνη. Ακόμα κι όταν στην τρίτη περίοδο σκόραραν touch down, δεν μπόρεσαν να βάλουν το έξτρα γκολ, που το στείλανε στο δοκάρι! Το σκορ είχε γίνει 28-9, με ελάχιστες πιθανότητες αφού οι νεοιρλανδοί δεν είχαν μεγάλη πάσα, ούτε και rushers να κάνουν την ανατροπή. Και τότε ήρθε ο Brady, ο τεράστιος quarter back, πλέον φοράει 5 δαχτυλίδια σαν κάτοχος πέντε τελικών. Δυό φορές sacked, μια φορά μεταμορφωθείς σε running , και τουλάχιστον τέσσερις φορές προκλητικός στις εντολές του, εκνεύρισε τους κουρασμένους αλλά κι εφησυχασμένους αντιπάλους του, και κατόρθωνε ολοκληρώσεις προσπαθειών, κύρια με τα penalties που χρέωνε την Γεωργία.
Ουδείς φυσικά πίστευε τίποτα, παρά μόνο όσοι ακόμα ποντάρουν στην δύναμη της φανέλας. Κι είναι αλήθεια ότι βρωμάνε τα αποδυτήρια της Βοστώνης φανελίλα, μετά από εκείνα των Steelers. Μπορεί να έγινε έγκλημα από τον Ryan (τον quarter back των Falcons) όταν ζήτησε long pass σε third down and one, κι έφαγε ένα interception, αλλά σίγουρα και οι άλλοι είχαν πολύ δρόμο να καλύψουν. Με όλη την τύχη κόντρα αλλά και με δυό απανωτά touch downs, τα οποία δεν τα πήγαν σε έξτρα σουτ αφού δεν θα μπορούσαν να ισοφαρίσουν, αλλά τα κάνανε 6+ 2 – αυτό σημαίνει touch down ξανά στο προηγούμενο – και πέτυχαν την ισοφάριση ακριβώς στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Είχε προηγηθεί κι ένα ασήμαντο field goal.
O αγώνας πήγε στην παράταση, και όλοι πια ήμασταν σίγουροι. Η κούραση των Falcons είχε χτυπήσει το ζενίθ, και η ψυχολογία τους ήταν στο ναδίρ. Το κύπελλο πήγε στους Patriots, που οφείλω να πω ότι δεν υποστήριζα, δεν θα με κάνουν φίλο τους, αλλά δεν μπορώ να μην τους βγάλω και το καπέλο. Ακόμα έξι πόντοι απέναντι στην ομάδα που ναι μεν είναι πανάκριβη, αλλά δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον πρωταθλητισμό. Που σίγουρα όμως βάζει υποθήκη για το μέλλον, που δύσκολα θα μπορέσει να χτυπήσει τους Steelers του χρόνου, που χτίζουν.
Είναι η τρέλα μου αυτό το σπορ, από το 1987. Δεν μιλάμε απλά για το σπορ των σπορ, μιλάμε και για την ύψιστη κατάσταση στρατηγικών. Δεν μιλάμε για τους υπεραθλητές απλά, ούτε και για το πιο καθαρό άθλημα. Μιλάω για το american football (φώτο), απόλυτα κατανοητό να μην είναι και τόσο ευρέως γνωστό, να μην εντυπωσιάζει τόσο πολύ τους Ευρωπαίους αφού ούτε κανονισμούς γνωρίζουν, αλλά δεν παύει να είναι παγκόσμιο γεγονός βάσει της προσέλευσης των θεατών, του τζίρου στις διαφημίσεις, και φυσικά της τηλεθέασης.
Δεν θα ασχοληθώ με τα εμπορικά, όποιος θέλει μπορεί να τα βρει. Ο διθύραμβος αφορά τον καλύτερο αγώνα που έχω δει. Patriots (Βοστώνη) εναντίον Falcons (Ατλάντα). Δυό ομάδες πολύ καλές, την Γεωργία ελαφρώς άπειρη και την Βοστώνη με πολύ βαρύ μέταλλο. Ισορροπημένες ομάδες στην άμυνα και στην επίθεση, τα Falcons υπερτερούν στο rushing game, τα Patriots είναι καλύτερα σε επίπεδο quarter back και long passes.
Μην ασχολείσθε με τα κινέζικα αυτήν την στιγμή. Μιλάμε για ένα ματς που αποκάλυψε την ανθρώπινη φύση. Με μηδενικό σκορ στην πρώτη περίοδο, και με μία δεύτερη περίοδο που νόμιζες ότι κάποιο θεϊκό χέρι είχε σπρώξει την Βοστώνη. Τα Falcons να έχουν πνίξει τον αντίπαλο, και να έχουν φέρει την διαφορά στο 28-3. Η στατιστική να μιλάει ότι πρέπει να πας για ύπνο στο ημιχρόνιο, αφού η defensive line των νικητών στο πρώτο μέρος, αλλά και η τρομακτική offensive τους – κύριοι εκφραστές οι Freeman και Colley - δεν άφηναν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους αλλά και στους θεατές. Μιλάω για μια στατιστική, που ουδέποτε στο παρελθόν έχει κάνει κάποια τέτοια ανατροπή.
Η δε τύχη να μην δίνει καμία πιθανότητα στην Βοστώνη. Ακόμα κι όταν στην τρίτη περίοδο σκόραραν touch down, δεν μπόρεσαν να βάλουν το έξτρα γκολ, που το στείλανε στο δοκάρι! Το σκορ είχε γίνει 28-9, με ελάχιστες πιθανότητες αφού οι νεοιρλανδοί δεν είχαν μεγάλη πάσα, ούτε και rushers να κάνουν την ανατροπή. Και τότε ήρθε ο Brady, ο τεράστιος quarter back, πλέον φοράει 5 δαχτυλίδια σαν κάτοχος πέντε τελικών. Δυό φορές sacked, μια φορά μεταμορφωθείς σε running , και τουλάχιστον τέσσερις φορές προκλητικός στις εντολές του, εκνεύρισε τους κουρασμένους αλλά κι εφησυχασμένους αντιπάλους του, και κατόρθωνε ολοκληρώσεις προσπαθειών, κύρια με τα penalties που χρέωνε την Γεωργία.
Ουδείς φυσικά πίστευε τίποτα, παρά μόνο όσοι ακόμα ποντάρουν στην δύναμη της φανέλας. Κι είναι αλήθεια ότι βρωμάνε τα αποδυτήρια της Βοστώνης φανελίλα, μετά από εκείνα των Steelers. Μπορεί να έγινε έγκλημα από τον Ryan (τον quarter back των Falcons) όταν ζήτησε long pass σε third down and one, κι έφαγε ένα interception, αλλά σίγουρα και οι άλλοι είχαν πολύ δρόμο να καλύψουν. Με όλη την τύχη κόντρα αλλά και με δυό απανωτά touch downs, τα οποία δεν τα πήγαν σε έξτρα σουτ αφού δεν θα μπορούσαν να ισοφαρίσουν, αλλά τα κάνανε 6+ 2 – αυτό σημαίνει touch down ξανά στο προηγούμενο – και πέτυχαν την ισοφάριση ακριβώς στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Είχε προηγηθεί κι ένα ασήμαντο field goal.
O αγώνας πήγε στην παράταση, και όλοι πια ήμασταν σίγουροι. Η κούραση των Falcons είχε χτυπήσει το ζενίθ, και η ψυχολογία τους ήταν στο ναδίρ. Το κύπελλο πήγε στους Patriots, που οφείλω να πω ότι δεν υποστήριζα, δεν θα με κάνουν φίλο τους, αλλά δεν μπορώ να μην τους βγάλω και το καπέλο. Ακόμα έξι πόντοι απέναντι στην ομάδα που ναι μεν είναι πανάκριβη, αλλά δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον πρωταθλητισμό. Που σίγουρα όμως βάζει υποθήκη για το μέλλον, που δύσκολα θα μπορέσει να χτυπήσει τους Steelers του χρόνου, που χτίζουν.
Διαβαστε ακομα: