Η ΞΕΦΤΥΛΑ ΤΩΝ ΠΑΕ, ΤΟ ΜΟΚΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

 
Μεγαλώσαμε με τη ξεφτύλα της αιώνιας κόντρας Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Αυτή ήταν η μοίρα μας ως ελληνόπουλα. Η παιδεία μας, η κουλτούρα μας θα ήταν διαφορετική εάν είχαμε γεννηθεί σε μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα. Και εάν ο τόπος μας ήταν προς τα δυτικά, όχι προς την ανατολική ζώνη της Ευρώπης. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Άλλο γεννιέσαι στη Μεσόγειο θάλασσα, στη βαλκανική χερσόνησο, κι είσαι μέγεθος Ελλάδα, Αλβανία,κι άλλο στη σκανδιναβική χερσόνησο. Άλλα κλίματα εκεί, άλλες συμπεριφορές διαμορφώνεις..
Ξεφτύλα και καζαντζιδισμός αυθεντικός εκδηλώνεται στο ποδόσφαιρο. Κι όταν λέμε καζαντζιδισμός εννοούμε ραγιαδισμός, φουκαραδισμός, μοιρολατρεία, ηττοπάθεια. Μια ζωή, ρε, στην καταραμένη κλάψα. Κόλλημα στο παράπονο, ότι μας αδικούνε. Φοβερά πράγματα. Να' σαι Ολυμπιακός κι όχι Λεβαδειακός και να κλαίγεσαι, όπως χρόνια ολόκληρα κάνει ο γάβρος όταν δεν παίρνει πρωτάθλημα. Να' σαι Παναθηναϊκός κι όχι Παναιτωλικός και να κυκλοφορείς με γεμάτες τις τσέπες με χαρτομάντηλα βρεγμένα από τα δάκρυα, επειδή ο Ολυμπιακός κινείται βρώμικα.

Το ίδιο και ο π[αοκτσής. Λάθος! Δεν ακούγεται ο παοκτσής, δημοσιογράφοι και άλλοι τσάτσοι πουλάνε για πάρτη των οπαδών την γνωστή κασέτα από την εποχή που άρχισαν να τσακώνονται Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Γιατί τίποτα δεν αλλάζει στην Ελλάδα. Ο πρωταθλητής αλλάζει, τα κόμματα αλλάζουν, η ξεφτύλα μένει.

Ανοησίες σκέτες όλα όσα γράφουν, ότι τα βρήκαν Μελισσανίδης και Σαββίδης. Ποτέ. Ούτε τα έχουν βρει Μαρινάκης και Αλαφούζος. Ποτέ. Άλλο δεν σκοτώνονται πια δημοσίως, άλλο ότι τα... βρήκαν. Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Και, ωρέ, μαλάκες, για να μπει το έργο ποδόσφαιρο σε σωστό και υγιή δρόμο δεν χρειάζεται να τα... βρουν τα μεγάλα αφεντικά. Αδιάφορο αν δώσουν ποτέ τα χέρια. Άσε, και να τα δώσουν δεν θα υπάρχει μπέσα.

Αλλοίμονο, κι αν όλα εξαρτώνται από τους όποιους μεγαλομετόχους. Όταν υπάρχουν οι βάσεις, τα θεμέλια σε μια αγορά, σε κοινωνία αξιόπιστη κι όχι σε μπουρδέλο σκέτο με σφραγίδα κυβερνητική, καμιά κουφάλα πρόεδρος ΠΑΕ θα κουνηθεί. Ας προέρχεται από τον κόσμο της νύχτας, του υπόκοσμου, του ναρκωτικού.

Έγραφε κάποτε ο αποδυτηριάκιας. “Γιατί στη μπάλα δεν παίζει η συντεχνιακή αντίληψη που παρατηρείται στις τράπεζες;”. Αδιανόητο η Γιούρομπανκ π.χ. να κατηγορήσει για λαμογιές την Πειραιώς ή την Άλφα. Δεν γίνεται αυτό. Ποτέ. Η Εθνική να αφήσει αιχμές σε βάρος ανταγωνίστριας τράπεζας. Ποτέ! Μην πάτε σ' εκείνη την τράπεζα τα λεφτά σας, φέρτε σ' εμάς τα λεφτά σας. Ποτέ. Γιατί; Επειδή δεν θέλουν να δυσφημήσουν το προϊόν τους.

Τι είχε γίνει στην ελληνική Κύπρο; Με τις τράπεζες της μαρτυρικής Κύπρου; Σα να έβλεπες επιθεώρηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό έγινε. Με βυτία έπεφτε το θάψιμο της αλεπούς. Dog's party. Μαφιόζοι οι Κύπριοι, λέγανε οι Ευρωπαίοι. Οικονομία καζίνο έχουν. Και από κοντά ο μακαρίτης Βγενόπουλος, μεγαλοτραπεζίτης, βγήκε στην τηλεόραση και μ' ένα μπαούλο χαρτιά, γνήσιος βάζελος έδωσε ρεσιτάλ κοπής γάβρων και το τελειωτικό κτύπημα: Στην Κύπρο, είχε πει δημάσια ο Ανδρέας Βγενόπουλος, είναι το πιο διεφθαρμένο κατεστημένο. Ο άλλος, πρόσθεσε από τηλεοράσεως, για Κύπριο τραπεζίτη, πήγε στα κατεχόμενα για να του κάνει... μασάζ 17χρονος Τούρκος.

Στην κουβέντα μας είμαστε. Με τους μεγαλομετόχους των ΠΑΕ, τι τρέχει; Δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, και την ομάδα τους. Τους ενδιαφέρει μονάχα αυτοί να βγαίνουν δικαιολογημένοι, όχι αποτυχημένοι. Και σε ποιους; Όχι στη μεγάλη μάζα των οπαδών της ομάδας, που δεν μασάει σάπια, αλλά στους τυφλούς φανατικούς που δεν βλέπουν παραπέρα από τη μύξα τους.

Διαβαστε ακομα:

ΑΝ ΤΑ ΒΡΙΣΚΑΝΕ ΙΒΑΝ ΚΑΙ ΜΕΛΙΣΑΝ