ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
14/04/2024
•
Είμαστε πολύ πίσω. Είμαστε πολύ χαμηλά. Κυκλοφορούμε γυμνοί. Δεν κουβαλάμε μνήμες της περασμένης γενιάς, ούτε καν της δικής μας. Nα, μια πρόχειρη σκέψη με αφορμή το θάνατο του Ανδρέα Καπώνη. Πέθανε το 2019, σα σήμερα 14 Απριλίου, και η είδηση από τα ΜΜΕ δόθηκε τόσο φτωχά, τόσο ξερά. Ποια είδηση; Απλά τραβήξανε μια αγγελία θανάτου, επειδή δεν είχανε τίποτα να πούνε για το νεκρό πρωταθλητή. Και τα μμε καθαρίσανε με την επίσης ξερή ανακοίνωση του Πανελληνίου. Του σωματείου του πεθαμένου.
Πέθανε, λέει, ο τάδε αθλητής του Πανελληνίου. Λες και έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία με ποια φανέλα αγωνιζόταν στον καιρό του και στις εθνικές διοργανώσεις του στίβου. Ε, αφού έδωσε το νέο ο κάποτε σύλλογος του πρωταθλητή, το ανέφερε η νεκρή δημοσιογραφία.
Ποιος ήταν ο Καπώνης; Τίποτα. Κάτιτις, ρε, παιδί μου, σχετικά με την παρουσία του στον αθλητισμό. Τίποτα. Κάτι για το χαρακτήρα του, αν άφησε πίσω του ένα βήμα, ένα στίγμα. Τίποτα. Να, γιατί λέω ότι πορευόμαστε μέσα σε κενό. Δεν ακουμπάει πουθενά η Ελλάδα του σήμερα. Ένα πράμα άδειο. Γιατί, αλήθεια, υπάρχει το μέσο; Τα ένα κάρο άχρηστα μέσα, φυλλάδες, σάιτ, κανάλια, ραδιόφωνα. Για να πασάρουν την ανακοίνωση χωρίς να έχουν κάτι να προσθέσουν.
Κορυφαίος ο Καπώνης στο ακόντιο, μόνο στην Ελλάδα, αρκετά πίσω με τα διεθνή κριτήρια. Όλος, άλλωστε, ο ελληνικός αθλητισμός μέχρι και τη δεκαετία του '60, αλλά και του '70, ήταν των μικρών επιδόσεων. Τότε η σπουδαιότερη διοργάνωση για τα μούτρα της Ελλάδος ήταν οι βαλκανικοί αγώνες στίβου. Εκεί τα δίναμε όλα. Απ' εκεί τα περιμέναμε όλα. Τη διεθνή διάκριση, δηλαδή. Αργότερα μπήκε στο παιχνίδι το φάρμακο και με τις ντόπες ακούστηκε στα διεθνή στάδια ο ελληνικός ύμνος .
Πρωτοσυνάντησα τον Καπώνη στους βαλκανικούς του 1976 στο Τσέλιε της Γιουγκοσλαβίας, σήμερα Σλοβενίας. Ο γκομενάκιας. Γλυκό παιδί, ερωτιάρικο, φάτσα ζεν-πρεμιέ του σινεμά. Μετά από χρόνια πολλά γίναμε φίλοι. Αν τον είχα γνωρίσει ενωρίτερα θα του πρότεινα να κάνει στη φυλλάδα ''κοσμικό ρεπορτάζ'' όπως το λένε οι έτσι του lifestyle. Μόνιμος κάτοικος της πλατείας Κολονωνακίου ο Ανδρέας τα ήξερε όλα, τίποτα δεν του ξέφευγε.
Διαβαστε ακομα: