ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ... ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ

Αυτή είναι η γκραν σουξέ ξεφτύλα. Ο διασυρμός της χώρας με τις σκηνές βίας που κάνουν το γύρο του κόσμου. Κι όλοι, αν είναι δυνατόν, περίμεναν τι θα πει ο… διαιτητής. Ντροπή! Ποιος είναι, ρε, ο… άρχων του γηπέδου; Ένας τίποτας! Ένας δημόσιος υπάλληλος. Κάποιος βιοπαλαιστής, απλός οικογενειάρχης, χομπύστας της ποδοσφαιρικής σφυρίκτρας.

Κι όμως! Από έναν ερασιτέχνη με κοντό παντελονάκι στο γήπεδο περιμένει το… κράτος (!), οι βαρβάτοι επιχειρηματίες μεγαλομέτοχοι των ΠΑΕ, η τύφλα του κόσμου και τα ΜΜΕ τα οποία, να μη ξεχνάμε, υπηρετούν λειτούργημα, να δώσει… λύση. Να αποδώσει δικαιοσύνη. Ο άρχων του αγώνος, της ζούγκλας να λέμε καλύτερα.

Μελαγχολικό. Το σύμπαν της Ελλάδος, ποδοσφαιρικής κι όχι, σκέτος Πόντιος Πιλάτος. Είναι ανεύθυνο. Όλα θα κριθούν από το φοβισμένο ανθρωπάκι, τον διαιτητή. Που δεν έχει ύπνο τη νύχτα, μη μπουκάρουν πρεζόνια στην κρεβατοκάμαρα του. Τι θα αναφέρει στο φύλλο αγώνα αυτός, ο τελευταίος τροχός της άμαξας, ο ταχυδρόμος- αμήν και πότε=  της άνοιξης στο ποδόσφαιρο..

Φοβερό. Φρικτό. Να περιμένουν να βγάλει το φίδι από την τρύπα ο… άρχων του αγώνος. Ή απόλυτη υποκρισία! Όταν στην πιο παραμικρή… αμφισβήτηση η εξέδρα βρίζει πουτάνα την μάνα του, επαγγελματίες δημοσιογράφοι τον έχουν πουλημένο και το πολιτικό προσωπικό δηλώνει ότι δεν... ανέχεται στημένες διαιτησίες. Άντε να χαθείτε.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΟΧΙ Η ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ