ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
Ο προπονητής του ποδοσφαίρου είναι ψιλοαπατεώνας. Μιλάω γενικώς και αορίστως. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν έχω σε εκτίμηση τη δουλειά τους. Εννοώ ότι δεν χαρίζω σ’ αυτούς όλη την επιτυχία μιας ομάδας. Ούτε καν στο βαθμό που η πιάτσα θεωρεί ότι ο προπονητής δικαιούται αυτό ή το άλλο μερτικό.
Ύστερα είναι και το άλλο. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η απόλυτη κριτική. Δηλαδή; Η ομάδα δεν παίζει... μόνη της, έχει και αντίπαλο. Η απόδοση της εξαρτάται, επηρεάζεται και από τον αντίπαλο. Σ' άλλο αγώνα, μ' άλλο αντίπαλο πιθανότατα να είχε διαφορετική αγωνιστική συμπεριφορά. Και διαφορετική απόδοση,Άρα, η κάθε ομάδα εκτιμάται έτσι ή αλλοιώς σε σχέση με το παιχνίδι και τις δυνατότητες του αντιπάλου.
Χαρακτηρίζω ψιλοαπατεώνες τους προπονητές, γενικώς και αορίστως, πάντα. Το σωστό είναι ότι πως πρόκειται για απατεώνες, όσο τους παίρνει. Επειδή η φύση του παιχνιδιού τούς επιτρέπει να τα λένε όπως θέλουν. Κέρδισαν; Κάθονται στο αποτέλεσμα, το οποίο στο ποδόσφαιρο, με την ίδια απόδοση των δυο ομάδων, ίσως να ήταν... ανάποδο. Κέρδισε η ομάδα τους; Πίσω από το θετικό αποτέλεσμα κρύβουν τις αδυναμίες της, τα δικά του λάθη. Έχασε η ομάδα; Δικαιολογίες απλώνουν.
Διαβαστε ακομα: