Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ Η ΚΟΥΠΑ
Αυτό είναι. Να παίρνεις αυτό που περιμένεις. Μη σου βγει σκάρτο αυτό που αγοράζεις. Συμβαίνει και στο ποδοσφαιρικό δίωρο, πιθανόν και μεγαλύτερης διάρκειας, του champions league. Συνήθως το θέαμα είναι υπέροχο. Χορτάτο. Σε αποζημίωνει με το παραπάνω. Και σε κάνει ακόμα πιο φανατικό θαυμαστή της ευρωπαϊκής μπάλας. Κι αν έλειπαν από το τηλεοπτικό show οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, θα ήταν ακόμα καλύτερη η ποδοσφαιρική βραδιά.
Προετοιμάζομαι για τον αυριανό τελικό, και λίγο μ' ενδιαφέρει ότι αντίπαλοι είναι Ρεάλ και Ντόρτμουντ κι όχι δυο άλλες ομάδες. Πάνω από τις δυο ομάδες, όποιες κι αν είναι αυτές, είναι το show. Θα δω τελικό του champions league, δηλαδή την κρισιμότητα και τη σπουδαιότητα της κόντρας, όχι αέρα πατέρα, αλλά στοίχημα για τους ίδιους τους αντιπάλους.
Δεν καταλάβατε. Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, οι ποδοσφαιριστές καίγονται για τη νίκη. Για πάρτη τους θα σκοτωθούν, όχι για την ομάδα τους, ούτε για την εξέδρα.
Διαβαστε ακομα: