ΟΥΤΕ ΦΡΑΓΚΟ ΣΤΗΝ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»
Το 2011 το κράτος έδωσε 54 εκ. ευρώ στα κόμματα. Η κρατική επιχορήγηση. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς κόμματα, άρα ο κάθε πολίτης θα τσοντάρει για τα έξοδα ακόμα και στα κόμματα που δεν ψηφίζει. Που δεν γουστάρει.
Το 2012 η επιχορήγηση μειώθηκε στα 45 εκ. Λόγω κρίσης, βέβαια. Τι άλλο; Παρ’ όλα αυτά η Δημοκρατία μας λειτουργούσε κανονικά και με μικρότερο κόστος.
Το 2013 έπεσε κι άλλο μαχαίρι, το νούμερο έφθασε κοντά στα 35 εκ. Έναντι της οικονομικής ενίσχυσης των κομμάτων για το 2014, έγινε μια μοιρασιά 6 εκ. Δεν πήρε ούτε ευρώ η Χρυσή Αυγή, διότι είναι κατηγορούμενη για αξιόποινες πράξεις.
Σωστό. Δεν μπορεί ο άλλος να συμπεριφέρεται σαν εγκληματίας και το κράτος να τον πληρώνει επειδή κάποιοι μαλάκες τον ψηφίζουν. Είπαμε. Σωστό.
Ερώτηση. Η απάτη δεν είναι αξιόποινη πράξη; Το ψέμα. Η κοροϊδία, τι είναι; Μιλάμε πολύ σοβαρά. Βγαίνει ένα κόμμα, ένας πολιτικός και λέει Ψηφίστε με να γίνω πρωθυπουργός κι εγώ θα κάνω τούτο και το άλλο. Τον ψηφίζουν οι μαλάκες και δεν κάνει αυτά που υποσχέθηκε. Τι είναι αυτό;
Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς αυτό έκαναν. Αυτό που κάνει και ο Τσίπρας. Υποσχέσεις που δεν υλοποίησαν. Θα μου πεις ήταν ανίκανοι, όχι απατεώνες. Να το δεχθώ. Δεν υπάρχει κόστος στην ανικανότητα; Όχι και να πληρώνεις τον ανίκανο. Τον ανεπρόκοπο.
Εγώ λέω το άλλο. Πρόκειται για κλασική περίπτωση κομπίνας. Ψηφίστε με και εγώ θα τα φτιάξω όλα, λέει ο κομπιναδόρος και αρπάζει περισσότερους ψήφους, δηλαδή δικαιούται μεγάλη κρατική ενίσχυση. Γιατί να μην του ζητάω τα λεφτά πίσω, και τα ρέστα ακόμα, όταν θα αποδειχθεί ασυνεπής; Ρωτάω.
Διαβάστε ακόμα: